Tímarit lögfræðinga - 01.03.1951, Síða 28

20
Timarit lögfræöinga
ingi eigna sinna með erfðaskrá, ef foreldrar, systkin eða
foreldra foreldrar standa til arfs eftir hann.
2. Ef enginn erfingja þeirra, sem í A. 1.—3. að framan
getur, er á lífi, þá skal arfur falla til Tryggingarstofnunar
ríkisins, 4. gr. frv., sem koma skal í stað 6. gr. erfðalag-
anna. I sjálfu sér er víst ekkert á móti þessari breytingu.
Gengið skal hér fram hjá lítils háttar smíðagalla á erfða-
lögunum, sem yrði, þegar greinar frv. yrðu færðar inn í
meginmál laganna, á 6. gr. þeirra, sbr. 33. gr. En það
sýnist vera megingalli á frv., að arfleifanda er samkvæmt
9. gr. þess meinað að ráðstafa með erfðaskrá meira en
14 eigna sinna, þótt hann eigi engan lögborinn erfingja.
Tryggingarstofnun ríkisins er í þessu tilviki gerð að
„skylduerfingja" að % eignanna. Mörg dæmi mætti nefna
til þess að sýna, hversu ósanngjörn þessi regla er, og
hversu skipun hennar mundi vera andstæð vilja arfleif-
anda. A á t. d. fósturson eða fósturdóttir, sem hefur ann-
ast hann í sjúkdómum og elli, svo sem faðir þeirra væri, en
ekki má A þó ánafna þessu fósturbarni sínu meira en ein-
um f jórðungi eigna sinna. A hefur langa ævi búið ókvæntur
með konu, svo sem eiginkona hans væri, en eigi má hann
ánafna henni meira en fjórðungi eigna sinna. Og þannig
mætti lengi rekja.
Vel mætti annars orða það, að ráðstöfnarheimild með
erfðaskrá væri að einhverju leyti bæði miðuð við eignahæð
og t. d. barnafjölda, eins og gert var í 17. kap. Kristin-
réttar Árna biskups, eða systkinafjölda.
Loks er ætlazt til þess, að nokkrar greinir erfðalaganna
verði felldar niður, án þess að nokkuð komi í staðinn. Um
niðurfellingu 18. gr. er þegar talað í sambandi við kjör-
börn. Hinar greinirnar er þessar:
a. 8. gr. Hún er um skiptingu arfs eftir andlát þess
hjóna, sem lifað hefur maka sinn. Virðist ekki nokkur
ástæða til þess að fella þá grein, því að ákvæði hennar eru
fyllilega réttmæt.
b. 11. gr. Faðir og föðurfrændur barns, er faðir hefur
hlotið refsidóm samkvæmt 194—201. gr. almennra hegn-