Tímarit lögfræðinga - 01.03.1951, Síða 62

64
Timarit löfffræíiinpa
fram á bifreiðina Y, sem farið hefur út af vegi, og menn
hafa slasazt, sem ekki rúmast allir í bifreiðinni X, en unnt
reynist að ná henni upp á veginn, þá verður að láta slösuðu
mennina í bifreiðina Y og draga hana síðan, þá hefur bif-
reiðarstjórinn á X framkvæmt skyldustarf, sem er í hans
verkahring. En þótt drátturinn sé ekki skyldustarf, þá er
hann þó þáttur í starfi bifreiðarstjóra, sem almenn réttar-
vitund og venja sýnist hafa helgað, svo að trauðla verður
sagt, að bifreiðarstjóri vinni þetta starf utan venjulegra
bifreiðarstjórastarfa sinna. En hvort sem beinlínis lög-
skylt er að framkvæma dráttinn eða hann má telja venju-
helgaöan, þá má þó virðast hart að gengið, ef skylda skyldi
bifreiðareiganda sjálfan, sem engan þátt hefur átt að
ákvörðun bifreiðarstjóra síns um dráttinn, til greiðslu alls
þess tjóns, sem stai’fsmaður hans hefur valdið. Hér sýnist
mega orða lögjöfnun frá 13. gr. siglingalaga nr. 56/1914,
en samkvæmt ákvæðum hennar ábyrgist útgerðarmaður
með skipi og farmgjaldi einungis tjón, er starfsmenn hans
valda við skyldustörf sín af hirðuleysi eða gáleysi. I þessu
sambandi yrði þá reglan líklega sú, að skaðabótakrefj-
endur ættu lögveð i dráttarbifreiö samkvæmt 5. málsgr.
34. gr. bifrl. til tryggingar kröfum sínum, að því leyti sem
vátryggingarhæð hennar samkvæmt 36. gr. bifrl. hrykki
ekki til greiðslu tjónsins.
Um þessa reglu má vitanlega deila. Valið er milli þriggja
tilvika: 1. -4ð bifreiðareigandi sé ábyrgðarlaus af tjóni,
sem bifreiðarstjóri hans veldur með ásetningi eða af gá-
leysi í dráttarstarfi sínu. 2. Aö bifreiðareigandi beri fulla
(persónulega) ábyrgð á slíku tjóni. 3. Aö bifreiðareigandi
ábyrgist aðeins með bifreið sinni.
Fyrsta reglan sýnist vera of hörð í garð þeirra, sem fyrir
tjóni verða, enda sýnist hún vera andstæð grundvallarregl-
um löggjafarinnar. önnur reglan sýnist vera of hörð í
garð bifreiðareiganda. Þriðja reglan er í samræmi við
hliðstæða reglu i 13. gr. siglingalaganna og sýnist réttlát-
ust, þegar atvik beggja megin eru tekin til greina.
Um ábyrgð eiganda dregnu bifreiöarinnar á tjóni, er