Tímarit lögfræðinga - 01.01.1962, Qupperneq 48

langt fram á nótt með trómetum, fíólum og bumbum
og skotum af feldtstykkjunum 3 í senn, og þar til með
skotum var svarað af konungsins skipi, sem lá á Sejl-
unni. Þá geingu rachetter og fýrverk af um nóttina.“
I Vallholts-annál segir, að veizla liafi verið haldin „með
prjáli miklu og fallbyssuskotum. Var þann dag lieið með
sólskini.“
í þessum samtímabeimildum er ekki minnzt einu orði
á tregðu íslendinga á Kópavogsfundi, en þeim mun meira
gert úr veizluliöldunum.
En livað var það þá, sem íslendingar undirgengust á
Kópavogsfundi?
Þeir „staðfesta og styrkja“ konungi „sem einum full-
komnum einvaldsstjórnara og arfaherra hans arfsrétt til
íslands og þess undirliggjandi insuler og eyja“.
I öðru lagi skrifa þeir:
„Hér með afleggjum vér fyrir oss og vora erfingja og
eftirkomendur allt það, sem í fyrri vorum friheitum,
landslögum, Recess og Ordinanziu kann finnast að stríða
í móti Majestatis rétti ellegar maklega má þýðast að
vera í móti Majestatis réttri einvaldsstjórn og fullkomn-
um ríkisráðum.“
Allt frá sáttargerðinni 1262 hafði konungur haft hið
œðsta framkvæmdarvald, og æðsta dómsvaldi náði hann
svo að segja strax. Með einvaldstökunni er konungi
einnig fengið löggjafarvald Alþingis í hendur, jafnframl
því, sem mjög eru styrkt völd hans vfir hinum tveim-
ur öðrum greinum ríkisvaldsins.
Eftir undirskriftina undir einvaldsskuldbindinguna rit-
uðu hvorir um sig, leikmenn og klerkar, Friði’iki kon-
ungi bi’éf, sem sjálfsagt hafa verið hugsuð sem eins kon-
ar fyrirvarar um skuldbindingar þeiri’a. En þau bréf eru
mai’klaus að lögum, þótt þau hafi vafalaust vei’ið gerö
í samráði við höfuðsmann til að milda réttinda-afsalið.
Aðalefni þeirra er, að látin er uppi von um, að ekkeri
verði gert til þrengingar landslýðnum frá því, sem verið
46
Tímarit lögfræðinga