Tímarit lögfræðinga - 01.06.1964, Blaðsíða 52

inn. Dómarinn vitnaði til greinargerðar með frv. til barna-
verndarlaga, en þar segir um 43.—45. gr. laganna: „Refsi-
ákvæði greina þessara eru sett til aukinnar verndar barna
og ungmenna, einkum siðferði þeirra, og er ætlast til, að
þeim sé beitt auk ákvæða 11. og 12. kafla 1. 19/1940“ Taldi
dómarinn að ummæli stefnda B. ættu því eigi að varða
hann refsingu skv. 43. gr. laga nr. 29/1947. Hins vegar
hefði stefndi með þessu gerzt brotlegur við 235. gr. alm.
hgl. og þyki refsing hans hæfilega ákveðin 700 króna sekt
til ríkissjóðs og 4 daga vh. í vararefsingu.
Þá var B. gert að greiða A. kr. 1000,00 í miskabætur
og einnig var B. gert að greiða máiskostnað.
(Dómur Bþ. R. 12/12 1957).
B. EIGNARÉTTUR.
Vatnalög. Deilt um skolpleiðslu.
Mál þetta höfðaði bæjarsjóður Reykjavíkur gegn A. og
B. in solidum til greiðslu skuldar að fjárhæð kr. 6.496,76
ásamt vöxtum og kostnaði.
Tildrög málsins voru þau að stefndi B. hóf byggingu
á baklóð sinni við H-götu 42. Er verið var að grafa
grunn fyrir nefndu húsi komu í ljós vatns- og skolpleiðsl-
ur frá húsinu nr. 27A við L-götu, eign stefnda A. og
voru þær tengdar við aðalleiðslur Rej'kjavíkurbæjar í
H-götu. Leiðslur þessar lágu hærra en ætluð kjallara-
plata nýl)yggingarinnar og hindruðu því byggingarfram-
kvæmdir. Lét stefndi B. þá taka leiðslurnar í sundur
á lóðamörkunum. Stefndu kom eigi saman um, hvor bera
ætti kostnað við að lagfæra leiðslurnar. Að kröfu heil-
hrigðiseftirlits Reykjavíkurbæjar voru síðan leiðslurnar
lagfærðar og greiddi stefnandi af því kostnaðinn.
Stefndi B. byggði sýknukröfu sína á því, að hann hafi
átt fasteignina H-gata 42 um langt árabil. Engar
kvaðir hafi verið þinglýstar á lóðinni og hafi hann ald-
rei vitað um tilveru þessara leiðsla í lóð sinni. Hann hafi
fengið samþvkki yfirvalda til hyggingarnnar, og sé jjessi
108
Timarit lögfræfiinqa