Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.01.1966, Síða 43

Tímarit lögfræðinga - 01.01.1966, Síða 43
göngu fjallar 50. gr. eml. Það er ljóst af orðalagi þessa HSs, að ekki skiptir máli, hver ástæðan er til synjunar- innar, t. d. hvort tilefnið er mótmæli aðila eða dómari synjar að eigin frumkvæði. j. „Að frestur skuli veittur“. Það hefur lengi þótt við brenna, að þeir aðilar máls, er viljað hafa draga það á langinn, hafa óskað frests á frest ofan og til þess notað hvers konar röksemdir oft einskis nýtar. Er synjað hefur verið um frest, hefur synjunar úrskurðinum verið skotið til Hæstaréttar og málið siðan dregið eftir getu. Háttalag sem þetta hefur lengi loðað við málarekstur, sbr. m. a. það, sem áður segir um tilefni tilsk. 1690. Þess var og áður getið, að með eml. var tilætlunin að skapa fljótfarna og einfalda leið til þess að fá úrskurð Hæstaréttar um ýmis formsatriði máls, jafnframt því, sem heimildir í því efni voru rýmkaðar. Hér fór þó enn sem fyrr, að kæruleiðin þótti misnotuð og þá ekki sizt heimildin til þess að kæra úrskurð, þar sem synjað var um frest, en slíkan úrskurð mátti kæra samkv. 105. gr. eml. i.f. Því er það, að i j-lið, 21. gr. hrl., er einungis veitt heim- ild til þess að kæra úrskurð, er frestur var veittur, en ekki úrskurð ,er synjar beiðni um frest. Víða í eml. er svo til orða tekið, að úrskurði verði aðeins haggað með kæru og svo er m. a. í 105. gr. Nú eru nær öll ákvæði eml. um kæru felld úr gildi með 61. gr. hrl. og þá einnig greint ákvæði. En þá vaknar sú spurning, hvort slíkum úrskurð- um verði nú áfrýjað ásamt aðalmálinu. 17. gr. hrl. bendir til þess. Hins vegar má flytja fram gild rök gegn þeirri skoðun. Fyrst er, að megintilgangur hrl. var að þrengja heimildir til þess að skjóta einstökum þáttum máls til Hæstaréttar. Að vísu beindist lagfæring í þessum efnum að kæru og sjálfstæðri áfrýjun, en ekki að áfrýjun i sam- bandi við aðalmál, sbr. 17. gr. En þá er athugandi, að í aths. við fyrirmynd 21. gr. hrl., þ. e. 287. gr. fv. laga um meðferð einkamála, er þess getið, að sjónarmið ts. 1690 séu að nokkru tekin upp að nýju, þótt það sé eigi gert Tímarit lögfræðinga 41
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Tímarit lögfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.