Tímarit lögfræðinga - 01.12.1974, Qupperneq 26

Ávíð
«íi dreif
NORRÆNT LÖGFRÆÐINGAÞING
Á ÍSLANDI 1975
i.
Norrænt lögfræSingaþing verður haldið hér á landi 20.—22. ágúst n. k. Er
það í annað skipti, sem til sllks þings er stofnað á Islandi, og var fyrsta þingið
haldið hér sumarið 1960. Var það sammæli manna, að það þing hafi farið
fram með þeim hætti, að til sóma hafi verið fyrir íslenska lögfræðingastétt.
Formaður stjórnar Islandsdeildar norrænu lögfræðingaþinganna var þá Árni
Tryggvason, þáverandi hæstaréttárdómari, en framkvæmdastjóri var Sigurður
Líndal, þá dómarafulltrúi.
Norrænu lögfræðingaþingin eiga sér, eins og alkunna er, langa sögu. Var
fyrsta þingið háð í Kaupmannahöfn 1872, og var aldarafmælisins minnst á
síðasta lögfræðiþingi, í Helsingfors 1972. Hafa þessi þing gegnt mikilvægu
hlutverki. Með þeim hefir skapast vettvangur til umræðna um lögfræðileg
vandamál. Þar hafa menn skipst á skoðunum um reynslu af ýmiskonar laga-
úrræðum, og margvísleg iögfræðileg álitamál hafa verið krufin til mergjar.
Þingin hafa haft veigamikil áhrif á lagaþróun, því að oft hafa þar verið til
umræðu og meðferðar grundvallaratriði í umbótum á löggjöf. Er sýnt fram á
þennan árangur í störfum lögfræðiþinganna í hinu merka riti Henrik Tamm
hæstaréttardómara frá 1972 um sögu norrænu lögfræðiþinganna. Hygg ég,
að þessi þáttur norrænu lögfræðiþinganna verði seint ofmetinn. Þingin hafa
einnig haft heppileg áhrif til samræmingar um ýmis lagaviðhorf, t. d. í dóm-
sýslu og stjórnsýslu, og mörg framlögin þar, einkum greinargerðir aðalfram-
sögumanna, hafa haft mikið vísindalegt gildi. Það er þó ótalið, sem eigi skiptir
minnstu máli — norrænu lögfræðingaþingin hafa verið mikill tengiliður milli
norrænna lögfræðinga. Þau hafa stuðlað að auknum kynnum þeirra, og á
þessum þingum hafa oft bundist traust vináttutengsl.
II.
Tilhögun norræna lögfræðingaþingsins 1975 er vissulega með venjubundn-
um hætti að verulegu leyti. Þó er þess að geta, að komið er víð m. a. tvenns-
konar nýmælum, hópumræðum um tiltekið lögfræðilegt og félagslegt vanda-
mál, og svo er mönnum boðið að halda lögfræðileg erindi um sjálfvalið efni.
Skal nú fyrst geta í tímaröð þeirra atriða í dagskrá, sem falla í venjubundinn
farveg, en síðar hinna, er til nýmæla teljast.
200