Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1976, Blaðsíða 94
Verkfræði- og raunvísindadeild og fræSasvið hennar
92
tvennt: í fyrsta lagi eru þeir stúdentar,
sem standast próf upp á 2. námsár, með
mun hærri meðaleinkunn á stúdentsprófi
heldur en þeir, sem falla eða gefast upp
við nám. Þannig nær aðeins fjórði hver
stúdent með III. eink. prófi upp á 2. náms-
ár og tæplega þriðji hver stúdent með II.
eink., en hins vegar rösklega helmingur
stúdenta með I. einkunn. í öðru lagi hafa
stúdentar í hópi A nokkru hærri meðal-
einkunn á stúdentsprófi en stúdentar í
B-hópnum. Hlutfallstala þeirra, sem ná
prófi upp á 2. námsár, er þó svipuð í
báðum hópunum. Bendir þetta til þess,
að námsefni hjá stúdentum í A-hópnum
sé öllu erfiðara en hjá B-hópnum^ miðað
við þann undirbúning, sem hóparnir hafa
hlotið í menntaskólunum. Varlega verður
þó að draga ályktanir um þetta atriði sem
önnur af einstakri könnun sem þessari.
IV.
I töflu III er gerð sérstök könnun á sam-
bandi stúdentsprófseinkunna og náms-
árangurs þeirra stúdenta, er náðu prófi upp
á 2. námsár. Hér er stúdentunum skipt í
3 hópa: Þá sem stóðust próf í 20—24
einingum, í 25—29 einingum og í 30
einingum eða fleiri.
I töflunni er tekið tillit til þess, að 8
þessara 73 stúdenta voru nú í annað sinn
innritaðir á 1. námsár í verkfræði- og
raunvísindadeild, og stunduðu þeir því í
annað sinn nám í sömu greinum og höfðu
flestir lokið einhverjum prófum, sem þeir
þurftu ekki að endurtaka. í hópi A eru
t. d. 9 stúdentar alls, er stóðust próf í
20—24 einingum, þar af voru 8 innritaðir
í fyrsta sinn í deildina. Er í töflunni sýnd
bæði meðaleinkunn allra stúdentanna 9
(ofan brotastriksins) og einnig þessara 8
sérstaklega (neðan brotastriksins).
Þessi tafla sýnir mun ákveðnari fylgnl
stúdentsprófseinkunna og árangurs á !•
námsári í verkfræði- og raunvísindadeild
heldur en tafla II. Hér kemur fram eiO'
dregin samsvörun meðaleinkunna á stu-
dentsprófi og þess, hve stúdentarnir na
prófi í mörgum einingum á 1. námsari-
Engir stúdentar með III. einkunn á stu-
dentsprófi ná prófi í 30 einingum, °&
aðeins 1 þeirra nær prófi í 25—29 ein'
ingum, enda hafði hann verið tvíveglS
á 1. ári í deildinni. Aðeins 3 stúdentat
með III. eink., sem eru við nám í deild'
inni í fyrsta sinn, ná prófi upp á 2-
námsár, allir með lágmarksárangri, 20
einingum. Og aðeins 3 stúdentar af þeim.
sem eru með II. einkunn á stúdentsprofi
og í fyrsta sinn við nám í deildinni, na
prófi í 30 einingum.
Af töflunni sést einnig, að meðaleink'
unn allra stúdenta, sem ná prófi upp á 2-
námsár, er 7.3'6 á stúdentsprófi eða rösk-
lega I. einkunn (7.64 hjá A-hópnum °B
7.13 hjá B-hópnum). Þeir, sem ná prófi
í 30 einingum, hafa þó að meðaltali 7.98
í meðaleinkunn á stúdentsprófi (Hópur A
8.02, hópur B 7.92). Þeir, sem stóðust
próf í 25—29 ein. hafa hins vegar 0.55
lægri meðaleinkunn á stúdentsprófi e^a
7.43 (Hópur A 7.67, hópur B 7.15),
meðaleinkunn þeirra, sem aðeins stóðust
próf í 20—25 ein. er 1.22 lægri eða 6.7n
(Hópur A 6.99, hópur B 6.64). Þarna
kemur og fram það sama og ráða mattl
af töflu II, að námsefni A-hópsins et
erfiðara en B-hópsins, þ. e. hærri meðal'
einkunn á stúdentsprófi þarf í A-hópnunJ
en B-hópnum til að ná sama árangr*
háskólanáminu, t. d. til að standast Pr°