Búnaðarrit - 01.01.1919, Side 59

BÚNAÐARRIT
53
Sennilegt er, að viðar í Axarflrði mætti bæta engjar
með vat.nsveitingum.
Eylandið inn af Hjeraðsflóa í N.-Múlasýslu, er víð-
áttumikið, flatt og sumstaðar grasgefið. Sjálfsagt gæti
lánd þetta tekið bótum, ef veitt væri á það. En gallinn
er sá, að þar er hörgull á vatni til áveitu, og erfltt að
afla þess.
Á Húxeyna, eða eystri hluta þessa undirlendis, mætti
að líkindum, en þó með töluverðum kostnaði, fá vatn
úr Geirastaðakvísl. í henni er jökulvatn. En það þarf
að veita því um all-langan veg.
Norðureyjan — en svo nefnist flatneskjan milli
Fögruhliðarar og Jökulsár — er að sumu leyti betur
löguð til áveitu, en erfiðleikarnir þó meiri að ná vatni
á hana. Hugsanlegt er, að takast megi að ná vatni úr
Reyðhálslcvísl. Leiða það út sandinn og út á Eylandið,
skamt fyrir vestan Hrúlbjörg, í Breiðakil, og þaðan svo
eftir Þverkílsdragi. Þegar þar er komið, má veita vatn-
inu til beggja hliða, og út á alt Eylandið.
Reyðhálskvísl kemur úr Jökulsá. í henni er gott áveitu-
vatn. Það sýnir reynslan, þegar áin flæðir yfir Eylandið
í þiðu. Sprettur þar þá betur en ella. Það er í frásögu
fært, að árið 1867 hafl gert mikið flóð, og spratt þá
óvenjulega vel næsta sumar.
Solfljóts-flóarnir í Hjaltastaðahreppi í N.-Múlasýslu.
Þannig nefni jeg einu nafni mýrarnar meðfram Selfljót-
inu báðu megin, eða það sem í daglegu tali þar eystra
er kallað Bóndastaða- og Hrollaugsstaða-blár, að vestan-
verðu við Fljótið, og Kílatjarnar-blá að austan, er til-
heyrir Hjaltastað. — Þessir flóar eða „blár“ eru víðáttu-
miklir, sljettlendir, hallalitlir og blautir, en grasgefnir.
Óvíða um Austurland mun að flnna jafn-stórt og sam-
felt, og um leið álitlegt áveituengi. Vatni til áveitu á
þetta land má ná úr Selfljótinu. Fyrir nálægt 30
árum var gerð grjótstífla eða garður þvert yfir