Búnaðarrit - 01.01.1919, Side 112
102
BÚNAÐARIIIT
Setberg hrútinn með I. verðl., og er hann í haust keyptur
frá Bárustöðum í Borgarfirði.
Hrútum með II. verðl. £er og fjölgandi. Er pað sýni-
legt að sýningar þessar hafa bætandi áhrif á fje bænda.
Að þessu sinni voru sýningarnar ver sóttar en ella
mundi, sökum þess, að hey manna voru með minsta móti,
menn því áhugaminni og sóttust minna eftir að kaupa
hrúta. — Víða eða oft hamlaði bæði veður, vatnsföll og
snjór því, að menn gætu komist með hrúta á sýning-
arnar. Jón H. Þorbergsson.
Dönsku grasbýlin.
Það sem við skiljum við eða köllum graslýli — en
það er býli, sem lítið eða ekkert land heflr til umráða,
annað en það, sem hæft er til ræktunar, og hvorki telst
jörð, hjáleiga eða þurrabúð — nefna Danir „húsmanns-
lóðir", og grasbýlis-bændurna „liúsmenn".
Grasbýlin dönsku eru oftast 3—8 hektarar, og mest
10 hektarar á stærð. Skepnufjöidinn er að jafnaði, eða
var fyrir ófriðinn, 2—8 kýr, 1—2 hestar (íslenskir eða
rússneskir), 6 — 8 svín, 20—30 hænsni o. s. frv.
Á síðastliðnum 20 árum hafa Danir varið stórfje til
þess að bæta kjör „húsmanna“-stjettarinnar, og veitt
þeim lán með góðum kjörum, til þess að stofna ný
grasbýli. — Pyrstu lögin um það efni eru frá 24. mars
1899 (Lov om Tilvejebringelse af Jordlodder for Land-
arbeidere). Með þessum lögum var heimilað, að verja
mætti úr ríkissjóði árlega um næstu 5 ár, alt að 2 milj-