Búnaðarrit - 01.06.1926, Page 50
192
BÚNAÐARRIT
vjelar meö þjettflngruðum greiðum, sem koma að fullu
gagni. Úr því er gatan greið.
Meðal tilrauna, sem gerðar eru á þessum árum, má
nefna:
Sig. Sigurðsson, frá Draflastöðum, kaupir sláttuvjel á
sýningu í Niðarósi 1902. Er hún reynd á túni á Akur-
eyri 1903, og notuð þá um sumarið á hólmunum innan
við Akureyri. Þessi vjel var Mc. Cormick, með gisflngr-
aðri greiðu og kjálkum íyrir 1 hest1 2).
Árið 1902 kaupir Búnaðarfjelag íslands Deering
sláttuvjel, og reynir hana þá og 1903 og 19053). Það
var vjel með 1 hests dragtækjum og reyndist erflð.
Árið 1904 byrjar Brynjólfur H. Bjarnason, kaupm. í
Reykjavík, að flytja inn sláttuvjelar. Það ár fær hann
eina Herkúles-vjel, sem er reynd í Reykjavík, og í
Brautarholti á Kjalarnesi árið eftir.
Nokkrir bændur austanfjalls kaupa einnig Herkúles-
vjel í fjelagi, og nota þar 1905B).
Árið 1906 selur Sturlu Jónsson, kaupm. í Reykjavík,
7 Herkúles-sláttuvjelar4). Fer ein þeirra að Hjaltastað í
Hjaltastaðaþinghá, og er það sennilega fyrsta sláttuvjel
sem notuð er á Austurlandi. Ræktunarfjeiag Norðurlands
fær aðra, var hún lítið notuð. Ein fer að Meðalfelli í
Kjós, til Eggerts Finnssonar, og ein að Birtingaholti í
Árnessýslu, til Ágústs Helgasonar.
1906 er Deering sláttuvjel notuð í Ferjukoti í Borgar-
firði, með sæmilega góðum árangri.
Allar Herkúles-vjelarnar, sem eru keyptar þessi ár,
1) Mynd af vjelinni er í bókinni „Hestar og reiðmenn á
íslandi“, myndasíðu 29.
2) „Búnaðarrit“ 17. árg., 1903, bls. 122 og „Freyru 2. árg.,
1905, bls. 62.
3) Norskur maður, Alberti að nafni, sló með vjelinni á
nokkrum bæjum og gekk vel. — Sjá „Búnaðarritu 19. árg., 1905,
bls. 352.
4) „Frcyru 3. árg., 1906, bls. 107.