Búnaðarrit - 01.06.1926, Side 76

218
BÚNAÐARRIT
V. Meðfcrð sláttavjelíi.
Nokkur atriði.
Ljár og greiða.
Grípi maður um hlaupastelputrjeð, þegar teugslin
á sláttuvjelinni eru opin, (Ijáiinn ekki í aflsambandi
við aðalhjólin) — og snúi hjámiðjuhjólinu nokkra,
hringi, flnnur maður fljótt hvoit Ijárinn leikur eðlilega
og Ijett i greiðunni. Sje hreyflng Ijásins treg, geta or-
sakir þess verið:
1. Ljánaglinn, 486, sem spennir neðri járnin á
hlaupastelpunni, um kúluna á Ijá-hausnum, spennir
járnin of fast um kúluna. Þarf því að losa naglann
ofurlítið. Járnin eiga að falla þjett að kúlunni
á ijáhausnum, en hvorki meira nje minna.
Með því að taka um hlaupastelputrjeð neðanvert, og
reyna að hreifa það beint upp og niður, finst
strax ef hlaupastelpujárnin eru of rúm um )já-
kúluna. Það er áriðandi að samband ljás og hlaupa-
stelpu sje í lagi, því ella slitnar ijákúlan að óþörfu,
og Jjánaglinn brotnar oft.
2. Ljárinn er boginn eða Ijáklemmurnar 633 A.
hafa bevgst of mjög niður að ijánum. Ljáinn er auð-
velt að rjetta á hnje sínu, eða með barefli úr trje.
Ljáklemmurnar þola að rjettast þannig, að meitill er
rekinn undir framenda þeirra. Tungurnar á ijáklemm-
unum eiga þó ávalt að nema svo nærri ljánum, að
að eins sje auðvelt að smeygja venjulegum skrifpappír á
milli ljásins og þeirra.
3. Á nýjum vjelum getur stirð ljá-hreyfing orsakast
af því, að hörnuð málning, sje í Ijáhlaupi greiðunnar.
Ef svo er, er best að rjóða greiðu og ]já í steinolíu og
hreyfa Ijáinn með handafli, uns hreyfingin verður ljett
og eðlileg; að lokum er roðið fituolíu um greiðu og Ijá.