Búnaðarrit - 01.06.1926, Blaðsíða 120
262
BTJNAÐARRIT
vegi. Þolir vel kulda, en síður turka. — Hjer hefir hún
reynst fljótvaxin, og vex fyr á vorin en nokkur önnur
grastegund. — Þolir ekki vel beit, enda myndar hún
nokkuö gisna grasrót.
FræiS er flatt og ljósgrátt á lit. Á nærógninni, sem
er föst um fræið, er knjebeygö týta (sjá myndina).
Fræið vegur 0,8 gr. hvert 1000.
Hjer hefir fræið orðiö töluvert stærra (um 1 gr. 1924),
en í sumar 0,73 gr. Mestur gróhraði 79°/o og mest
grómagn 84°/o. Fræið þroskast misjafnlega, og af þeim
orsökum vill fræ oft tapast, ef dregið er aS taka það
þangað til síðustu dúskarnir eru þroskaðir — rýrir það
þá gæði og jafnleik fræsins. Ber hjer þroskað fræ frá
20. ágúst til 15. sept. — Best mundi líklega vera að
rækta fræ af því á mýrkendum leirmóajarövegi.
Stundum finnast „Meldroyur" í smáöxunum, sem vaxa
í stað fræjanna; voru dálítil brögð að þessu síðastliðið
sumar, en ef mikið er af þeim, rýrir það frætekjuna.
Líka hefi jeg fundið á blöðum þess ryðsveppi, sem rýra
gæði heysins. Ef mikil biögð eru að slíku, er eina ráðið
að slá það snemma.
Sauðvingull hefir upprjettan rótarstöngul. Strá-
og blaðsprotar í þjettum, oft blágrænum toppum. Blöðin
burstmynduð og samanlögð í brumlegunni, mjúk, hár-
laus og venjulega snörp allra efst. — Yenjulega 10—32
cm. há. — Yex í sendinni harðbalajörð og víða á þur-
lendi. — Mjög algeng um land alt. — Góð beitar-
jurt.
Fræið er mjög svipað og af túnvinglinum, en smá-
hært og oft með týtu. 1000 fræþyngdin mest 0,935 gr.
Gróhraði mestur 74°/o, grómagn mest 85°/o. — Tegund
þessi ber fullþroskað fræ um miðjan ágúst.
Yegna þess að jurt þessi er óvön ræktun og stendur
túo- og sandvinglinum mikið að baki, er hún ekki vel
ræktunarhæf.