Dvöl - 01.01.1941, Blaðsíða 83

dvöl
Vísur
Eftir Friðgeir H. Berg
TIL DVALAR.
Ofurlitla agnar-kvöl
óska ég að skrifa
og koma því í dvöl hjá Dvöl,
sem dæmist hæft að lifa.
Verði Dvalarvistin föl
vegalausri stöku,
þá skal byrla óðaröl
eina stutta vöku.
VARGALDAR-VÍSUR.
Stígur hljóð frá heljarslóð,
hækka sjóðir dauða.
Hnígur þjóð í banablóð,
brennur glóðin rauða.
Hvoptur andar út úr sér
eldibranda-síum.
Loftið blandað lævi er,
leikur fjandi í skýjum.
Sprengjur falla, rýkur rúst,
roðnar mjallar-breiða.
Drengi alla þorps í þúst
þær á palli deyða.
Siglutröf fá sævarköf,
sundrast höfuðbendur.
Djúps úr gröf og drangs frá nöf
dauði að gjöf er sendur.
Tundrast snekkjur ægi-eims,
ísarns hlekkir duna.
Sundrast rekkjur — helming
hrærir ekkastuna. [heims
Vargöld geisar, brennur borg,
brotna hreysi og kirkjur.
Margföld eisa um almenn torg,
endileysa og myrkur.
Týnist auður, brestur brauð,
bölið rauða flýgur.
Sýnist hauður álfa auð,
ótti blauðum stígur.
Flýtur blóðið, skýtur skot
skaðráð þjóðin heimi.
Þrýtur ljóða brota-brot,
blaðið óðinn geymi.
Sá, sem kvað, við síðu er
til sátta og griða borinn.
Og fyrir stall hans fossinn ber
flaumtröf sín á vorin.
TIL KAUPENDA DVALAR.
Aöstandeiidur Dvalar hafa sett sér tvö markmið. Annaö er það að gera ritið
svo úr garði, að það verði ávallt talið meðal hinna beztu bóka og sé lestrarhneigðu
fólki hvarvetna kœrkominn gestur. Hitt er að hafa ritið svo ódýrt sem föng eru á.
Bœði þessi atriði verða að samrímast því, að útgáfan beri sig. Hin síðustu misseri
hefir útgáfukostnaður hœkkað stórkostlega: Pappírsverð hœkkað, flutningsgjöld
hœkkað, prentkostnaður aukizt og póstgjöld hœkkað. Líkur benda til, að slíku fari
fram enn um skeið. Útgefendur Dvalar eru því knúðir til þess að hœkka verð
L>valar úr 6 — sex — krónum árganginn í 7 — sjö — krónur. Vœnta þeir þess,
að það þyki hófsamleg ákvörðun. Jafnframt bera þeir það traust til vina Dvalar,
að þeir vilji leitast við að útvega ritinu nýja kaupendur. Því fleiri sem kaup-
endurnir eru því lœgra verði er hœgt að selja ritið.