Dvöl - 01.01.1941, Blaðsíða 30

Dvöl - 01.01.1941, Blaðsíða 30
24 DVÖL leltur og íeitur; það glampar á höf- uðið, eins og fílabein, hann hefir gleraugu, sem stækka augun í hon- um hlægilega mikið; hann líkist helzt fiðrildi eða flugu. Haraldur Sveinsson sezt: Enginn sér það á honum, að hann er hræðilega von- blekktur, að hann hefir vænzt allt annars. Ojæja, hefir lifið breytzt? Er það ekki ávallt vonbrigði á von- brigði ofan, ef þú vonast eftir ein- hverju, þá gerist það aldrei, en sé eitthvað, sem þú ætlar að sneiða hjá, tekst ekki betur til en svo, að þú lendir beint í flasið á því? Til- veran er ekki auðskilin, enda þótt við gerum okkur örvita við heila- brot um hana og líkjum henni við hitt eða þetta — samt aldrei við það, Haraldur Sveinsson, sem bezt væri að likja henni við, blindhrið, niðaþoku, þar sem forlögin hafa okkur að leiksoppi, án þess að við náum settu marki, nema í eitt ein- asta skipti. Og Haraldur Sveinsson lítur á vindilinn sinn, það er dautt í honum; hann leggur hann frá sér og kveikir í nýjum vindli. Það er glaumur umhverfis hann, svæfandi og seiðandi, hvað er það, sem hljómsveitin leikur? Cavalleria rusticana? Þeir gætu spilað hvað sem væri, það heyrðist ekki mikið I öllum þessum hávaða. Hann hallar sér aftur á bak í stólnum, hann sit- ur og horfir í tóbaksreykinn, hann starir sig blindan, honum finnst kaffihúsið líða brott, hverfa í reyk og þoku; hann er ekki einstakling- ur lengur, hann er óaðskiljanlegur hluti af heild, af veraldarsjó af skvaldri, hann finnur flauminn skolast í gegnum sig eins og vatn, sem hripar niður í sand og möl í hálfþomuðum árfarvegi. „Má ég tylla mér hér, með yðar leyfi?“ Það er spurt þurrlegri og skrækri röddu. Hann hrekkur við. Frammi fyrir honum stendur litill maður, gráhærður og lotinn, með rottuandlit, stingandi augu, þrjá sultardropa í gráu skeggi. Hann hefir dregið stólinn til hálfs undan borðinu til að geta setzt og styður hönd á stólbakið. Haraldur Sveins- son skotrar að honum augunum. „Gerið þér svo vel,“ segir hann, „ég er að fara.“ Honum hafði ekki hvarflað í hug að fara — en að sitja við hliðina á þessum náunga! Hann man gerla eftir honum. Hann var vanur að koma um ellefuleytið og dorma og éta, þar til klukkan var orðin rúmlega eitt. Hann át með augum, nefi og munni, grandskoðaði hvern bita, hnusaði að matnum, það murraði i honum, þegar hann át; hann bar keim af rottu. Haraldur Sveinsson stendur upp. Þjónninn kemur og hjálpar honum í frakkann. Hann fer út. Vindurinn þyrlar skarni í andlitið á honum; það er sami gjósturinn og nístandi kuldabitran, ruslið hvirflast 1 sveipi eins og áður. Haraldur Sveinsson hlúir vel að hálsinum með frakka- kraganum. Svo ambrar hann út í myrkrið og kuldann.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.