Dvöl - 01.07.1945, Side 93

Dvöl - 01.07.1945, Side 93
DVÖL 235 „Hvað ræðið þið?“ spurði Davidson vingjarnlega, um leið og hann kom út til þeirra. „Ég var að segja, að það liti ekki út fyrir, að þið kæmuzt til Apia næstu vikuna,“ sagði mangarinn tungumjúkur. Hann fór burt, en hinir tveir gengu inn í stofuna. Hr. Davidson varði einni stund sér til hressingar eftir hverja máltíð. Allt í einu var barið varlega að dyrum. „Kom inn,“ mælti frú Davidson sínum óþýða rómi. Dyrnar voru ekki opnaðar. Hún reis á fætur og opnaði þær. Þau sáu ungfrú Thompson standa fyrir utan. En breytingin, sem á henni var orðin, gegndi furðu. Nú var hún ekki lengur dækjan, sem kallaði spott- andi til þeirra á götunni og barst mikið á, heldur beygð kona og ótta- slegin. Hárið, sem verið hafði svo vandlega greitt, hékk nú í flygsum niður um hálsinn. Hún var í pilsi og þunnri treyju og með inniskó á fótum. Fötin voru óhrein og þvæld. Hún stóð fyrir utan dyrnar, en áræddi ekki inn, og tárin streymdu niður kinnarnar. „Hvað viljið þér?“ spurði frú Davidson höst í máli. „Má ég tala við hr. Davidson?" sagði hún niðurbældri röddu. Trúboðinn reis á fætur og gekk til hennar. „Komið þér inn fyrir, ungfrú Thompson,“ mælti hann alúðlega. „Hvaö get ég gert fyrir yður?“ Hún kom inn í stofuna. „Ég sé eftir.því, sem ég sagði við yður hérna um daginn og — og ég sé eftir þessu öllu. Ég var víst i dálítilli æsingu. Ég bið fyrirgefningar." „Uss, minnist þér ekki á það, Bak mitt er að líkindum nógu breitt til þess að bera nokkur styggðaryrði.“ Hún gekk í áttina til hans og hreyfingar hennar minntu átakanlega á barinn hund, sem skríður að fótum eigandans. „Þér hafið sigrað. Ég á ekki um neitt að velja. En þér ætlið ekki að senda mig aftur til San Francisco, er það?“ Blíðusvipurinn hvarf af trúboðanum, og rödd hans varð skyndilega ákveðin og ströng. „Hvers vegna viljið þér ekki fara þangað aftur?“ Hún kiknaði í knjáliðunum. „Fólkið mitt býr þar. Ég vil ekki láta það sjá mig svona á mig komna. Ég skal fara hvert annað sem þér skipið.“ „Hvers vegna viljið þér ekki fara aftur til San Francisco?“ „Ég sagði yður það.“ Hann hallaði sér áfram og starði á hana, og stór, geislandi augu hans
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Dvöl

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.