Dvöl - 01.07.1945, Síða 102

Dvöl - 01.07.1945, Síða 102
244 DVÖL „Ég held, að hún sé alveg lömuð. Hún grét ekki. En hún titrar eins og strá í vindi.“ „Ætli við förum ekki að halda af stað.“ Frú Davidson kom út, þegar þau börðu að dyrum hjá henni. Hún var náföl, en þurreyg. Lækninum sýndist hún undarlega stillt. Enginn mælti orð, og þau lögðu steinþegjandi af stað niður götuna. Þegar þau komu til líkhússins, hóf frú Davidson máls. Þau dokuðu við. Innfæddur maður opnaði hurðina fyrir hana og lokaði á eftir henni. Hjónin settust og biðu. Einn eða tvo hvita menn bar að, og skiptust þeir á orðum við þau í hálfum hljóðum. Læknirinn sagði þeim það, sem hann vissi, um hin hörmulegu tiðindi. Loks opnaðist hurðin hljóðlega, og frú Davidson kom út. Allt datt í dúnalogn. „Nú er mér ekkert að vanbúnaði," mælti hún. Rödd hennar var styrk og hörð. Lækninum var ekki ljóst, hvað fólst í blikinu í augum hennar. Fölt andlitið var hörkulegt. Þau gengu hægt heim á leið og mæltu ekki orð frá vörum. Þegar þau komu á hornið, sem dvalarstaður þeirra stóð skammt frá, tók frú Davidson andköf, og þau námu staðar um stund. í eyrum þeirra kvað allt í einu við hið furðulegasta hljóð. Grammófónninn, sem svo lengi hafði staðið ónotaður, var nú kominn til sögunnar á nýjan leik, og á hann voru spiluð hávær, glymjandi danslög. „Hvað er þetta?“ hrópaði frú Macphail upp yfir sig í hryllingi. „Við skulum halda áfram,“ mælti frú Davidson. Þau gengu upp tröppurnar og inn i anddyrið. Ungfrú Thompson stóð í herbergisdyrum sínum og spjallaði við sjómann. Á henni hafði orðið snögg breyting. Hún var ekki sami volaði vesalingurinn og undanfarna daga. Nú var hún komin í allan skrúðann, í hvíta kjólinn og háu gljá- stigvélin, sem skárust inn í gilda fótleggi, klædda bómullarsokkum; hárið var vandlega greitt og á höfðinu hafði hún blómskreytta hatt- flykkið. Andlit hennar var málað, augnabrúnirnar glannalega svert- ar og varirnar skarlatsrauðar. Hún var hnakkakert og bein í baki. Hér var komin gleðidrósin fasmikla, sem þau þekktu svo vel frá fyrri tíð. Þegar þau komu inn, rak hún upp hvellan hæðnishlátur, og svo, þegar frú Davidson nam ósjálfrátt staðar, safnaði hún munnvatninu uppi í sér og spýtti. Frú Davidson hörfaði aftur á bak, og tveir roðablettir komu í ljós í vöngum hennar. Svo greip hún báðum höndum fyrir and- litið og tók á rás upp stigann. Macphail lækni var nóg boðið. Hann ruddist framhjá kvenmanninum og inn í herbergið.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Dvöl

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.