Valsblaðið - 01.05.1995, Blaðsíða 7

LEIKJA
BALDUR
Valsblaðið hafði uppá
Baldri Helgasyni
Stór-Valsara
Valsblaðinu lék forvitni á að vita
hvað hefði orðið um Baldur
Helgason, öðru nafni Leikja-Baldur,
sem var einn tryggasti stuðnings-
maður Vals á sjötta, sjöunda og
áttunda áratugnum. Baldur lét sig
ekki vanta á völlinn þegar knattspyr-
nuleikur var í gangi og þegar maður
mætti á gamla góða Melavöllinn var
það jafn víst að Baldur væri þar og
að sólin kænii upp að morgni. Baldur
var vel að sér í knattspyrnunni, gaf
sér ætíð góðan tíma til að spjalla og
Valshjartað í honum var stórt. Hann
mætti jafnan snemma á völlinn til að
ekkert færi fram hjá honum.
Margir hafa verið að gera að því
skóna að Baldur væri hreinlega
dáinn en mig minnti að hann hefði
flust austur fyrir fjall skömmu eftir
árið 1982. Eftir töluvcrða eftir-
grennslan í Hveragerði, á Selfossi og
víðar komu fram vísbendingar um að
hann gæti dvalið að vistheimilinu
Kumbaravogi á Stokkseyri.
Valsblaðið sló á þráðinn og eftir
mínútu bið var gamli, góði Leikja-
Baldur mættur í símann. Röddin og
málrómurinn var hinn sami og áður.
Baldur er orðinn 66 ára en hann
flutti í dvalarheimilið As í
Hveragerði árið 1983. Ári síðar flutti
hann sig um set, í Kumbaravog og
hefur dvalið þar síðan ásamt liðlega
70 öðrum vistmönnum. „Ég er í alls
konar snatti á daginn, m.a. í sen-
diferðum," sagði Baldur þegar
Valsblaðið spurði hvað hann hefði
fvrir stafni á daginn. Hann sagðist
enn fylgjast með Val en bætti við að
áhuginn á íþróttum hefði dvínað
verulega. Baldur sagðist ekki hafa
koniið til Reykjavíkur í 10 ára, aðal-
lega sökum þess hversu dýrt það
væri. Hann sagðist því ekki hafa séð
neina leiki og því síður þekkja þá
leikmenn sem spila fyrir Val í dag.
Síðast sagðist Baldur hafa hitt
Valsmann fyrir mörgum árum,
örugglega tíu, en það var Pétur
Sveinbjarnarson. „Nei, ég var ekkert
hræddur um að Valur myndi falla í
2. deild í sumar," sagði Baldur að
lokum.
I gömlu Valsblaði kemur fram í
viðtali við Baldur að hann hafi fengið
áhuga á íþróttum í kringum 1940
þegar Albert Guðmundsson var að
koma fram. í viðtalinu segir hann
m.a.: „Mér fannst Albert mjög góður
knattspyrnumaður og mér er alltaf
minnisstætt atvik úr leik, þar sem
Albert skoraði mark af 30 m færi.
Það var Ellert Sölvason, sem gaf fyrir
markið. Það var eins og Ellert flygi
frernur en hlypi í fang Alberts til að
fagna markinu. Ég hef varla séð eins
glæsilegt mark. Markið, sem
Hermann Gunnarsson skoraði hjá
Keflavík 1966, var líka stórkostlegt.
Upp úr þessu fór ég svo að horfa á
hvern einasta leik sem ég gat, og þá
eins hjá yngri flokkunum ef svo bar
undir."
Það er notalegt að eiga
kyrrðarstund í Friðrikskapellu í
hádeginu á mánudögum.
Kyrrðarstund
Alla mánudaga, klukkan tólf á há-
degi, fer fram kyrrðarstund í
Friðrikskapellu. Kyrrðarstundimar
hafa öðlast fastan sess í félagsstarfi
Vals og stöðugt fleiri njóta þess að
draga sig í hlé frá amstri hversdags-
lífsins og upplifa kyrrðarstund í
kapellunni. Um fimmtíu manna kjami
sækir kyrrðarstundimar, yfirleitt lið-
lega fimmtán til tuttugu í senn. Prestar
stýra kyrrðastundinni og Árni
Sigurjónsson leikur á orgelið.
Valsmenn eru hvattir til að gefa sér
örlítinn tími frá amstrinu, upplifa ró-
lega stund í góðum félagsskap og
koma fyrirbænum áleiðis. Léttar
veitingar em í „gamla ijósinu" að
kyrrðarstundinni lokinni þar sem fólk
nýtur þess að ræða málin.
Þess má að lokum geta að
Friðrikskapella er opin fyrir hvers
konar starfsemi sem er í anda séra
Friðriks, hvort sem um að ræða fiindi,
tónleika eða annað. Og að sjálfsögóu
fyrir hjónavígslur og skímarathafnir.
VALSBLAÐIÐ 1958
Hœnan dó
Það gerðist á knattspymukappleik
í Júgóslavíu í sumar, þegar komið
var nærri leikslokum, að hæna kom
baxandi þvert yfir völlinn og tók
stefnuna að öðru markinu. Mikill
hiti var í leiknum en hvorugu
liðinu hafði tekist að skora.
Svo einkennilega vildi til að
þegar hænan var rétt komin inn
fyrir annan markstólpan var skotið
af miklu afli. Knötturinn lenti í
hænunni og breytti stefnu hans
þannig að hann hafnaði utan
marks. Hænan lét lífið þegar
í stað!