Valsblaðið - 01.05.1995, Blaðsíða 9

Ólafur Stefánsson skorar gegn KA í einni af úrslitaviðureignunum um
Islandsmeistaratitilinn. Bræðurnir Erlingur og Jón Kristjánssynir fylgjast
með.
Er hægt að bera Valsliðið í dag
saman við liðið sem varð íslansmeis-
tari í maí síðastliðnum?
„Liðið er áþekkt nema hvað það
vantar Geir Sveinsson sem var mikill
leiðtogi innan vallar og þjappaði okkur
saman — sérstaklega vamarlega.
Hann var þungamiðjan í
vamarleiknum og auðvitað væri gott
að njóta krafta hans ennþá.
Aðaláherslupunktamir í liðinu eru þeir
sömu og í fyrra.”
Telurðu að Valur og KA muni
aftur berjast um Islandsmcistara-
titilinn?
„Það gæti alveg orðið en hins vegar
er svo langt þar til línumar fara að
skýrast á mótinu. Afturelding og
Selfoss eiga örugglega eftir að hala
inn fleiri stig þegar líður á mótið.”
Ertu með einhver tromp á hendi
sem þú munt spila út þcgar út í
úrslitakeppnina er komið?
„Eg reyni að byggja liðið þannig
upp að við þekkjum hver annan sem
best. Eg er mótfallinn því að koma
með eitthvað óvænt á síðustu stundu
því þaö gæti hreinlega splundrað
liðinu ef það gengur ekki upp. Ég vil
trúa því að við séum bestir og að and-
stæðingar okkar þurfi að koma með
eitthvað óvænt til að eiga möguleika á
að leggja okkur að velli. Ef við leikum
okkar besta leik á það að duga til að
bera sigur úr býtum. Við erum með 3-
4 vamarafbrigði sem við beitum eftir
því hverjir andstæðingamir em.”
Heldurðu að andlegur styrkur
leikmanna Vals sé meiri en and-
stæðinganna í ljósi þess hver
árangurinn hefur verið?
„Það hjálpar að hafa sjálfstraustið í
lagi en menn geta líka orðið kæru-
lausir gegn lakari liðum og hreinlega
haldið að hlutimir gangi upp af sjálfu
sér.”
Eru góðir strákar að koma upp í
meistaraflokk?
„Það er oft erfitt að gera sér grein
fyrir styrkleika stráka á aldrinum 15-
17 ára og meta hvort þeir nái „í gegn”,
þ.e. að komast í meistaraflokk. Það
kostar óhemju vinnu að þroskast frá
því að vera efnilegur í að vera góður.
Það er ekki öllum gefið og veltur
framhaldið oft á karakter viðkom-
andi.”
Sumir vilja meina að handknatt-
leikur á Islandi hafl farið niður á
við síðustu árin, ertu sammála því?
„Ég held að handboltinn sé hvorki
betri né verri en áður en íþróttin hefur
mætt mikilli samkeppni frá
umhverfínu, öðram íþróttagreinum og
skemmtunum. I ljósi þess fáum við
ekki eins áberandi einstaklinga úr
yngri flokkunum sem gætu verið arf-
takar Sigga Sveins., Kristjáns
Arasonar eða Alfreðs Gísla. Kannski
vantar okkur fleiri „töframenn” í
boltann til að laða enn fleiri áhorf-
endur að. Gæði handboltans eru
svipuð og áður og það eru margir
góðir og jafnir leikmenn að spila í
deildinni.”
Truílar það þig ekki að vera í
landsliðinu?
„Jú, það gerir það. Ég ætla að draga
mig í hlé frá landsliðinu, að minnsta
kosti fram á sumarið. Ég er mjög sátt-
ur við það þótt ég vilji ekki gefa út
endanlega yfirlýsingu um að ég sé
hættur. Ég gæti þess vegna byrjað að
spila með því aftur eftir tvö ár, ef því
er að skipta. Persónulega hefur mér
alltaf þótt miklu skemmtilegra að spila
með félagsliði en landsliði. Þátttaka
með landsliðinu er ákveðin aukavinna
og gefur mér ekki eins mikið og
mörgum öðrum. Ég vil frekar eiga
góðar stundir í fangi fjölskyldunnar og
láta hana og Val vera í fyrirrúmi.”
Var það gott eða slæmt
fjárhagslega að Valur skyldi ekki
komast lengra í Evrópukeppni
meistaraliða?
„Mér heyrist á mönnum að frekari
þátttaka hefði getað orðið erfið
ijárhagslega. Við hefðum komist í
fjögurra liða riðlakeppni þar sem er
leikið á miðvikudögum. Það hefði þýtt
þrjár utanlandsferðir sem tækju nánast
alla vikuna og það er ekki svo gott
fyrir menn að stinga af úr vinnu eða
námi á þeim tíma. Auk þess era flug-
fargjöld í miðri viku mun dýrari en um
helgar. Hins vegar held ég að það sé
rétt að taka þátt í Evrópukeppni því
það skipar Val ákveðinn sess í
Evrópu. Auk þess sem það getur verið
góð auglýsing fyrir þá leikmenn sem
hafa áhuga á að reyna fyrir sér
erlendis. Okkur hefur tekist að halda í
okkar ungu menn, að hluta til vegna
þess að þeir hafa getað sannað sig með
Val í Evrópukeppninni. Það er
örugglega tímaspursmál hvenær
Ólafur Stefánsson og Dagur
Sigurðsson vilja reyna fyrir sér
erlendis.”
Hvernig hefur þú verið að spila
miðað við áður?
„Ég er ekki eins gráðugur og áður,
sem er eðlilegt. Ég gæti ekki farið
fram á það við leikmenn að spila
agað og verið svo að láta vaða í tíma
og ótíma. Ég skora minna fyrir vikið
og tek ekki sömu áhættu. Þetta er
ágætis tilbreyting og það er gaman að
velta leiknum fyrir sér með öðrum
hætti en áður.”
Jón skipti yfír í Val frá KA árið
1987 en hann lék með knattspymuliði
KA til ársins 1989 og varð reyndar
Islandsmeistari það ár. „Já, ég er
orðinn meiri Valsari en KA maður.”
Aðspurður um það hvort hann væri
fluttur til Reykjavíkur fyrir fullt og allt
sagðist hann vera óviss í þeim efnum.
Hann saknar ekki fótboltans, segist fá
útrás í honum sem upphitun fyrir
handboltaæfingar.
9