Valsblaðið - 01.05.1995, Blaðsíða 22

Séra Friðrik Friðriksson.
SERA
FRIÐRIK
OG
KNATT-
)
SPYRNAN
Séra Friðrik Friðriksson, stofnandi
og leiðtogi KFUM og KFUK í
Reykjavík, er af mörgum talinn ein-
hver áhrifamesti Islendingur á þessari
öld. Eitt er víst að áhrifa hans gætir
víða í þjóðfélaginu enn í dag þótt hann
hafi látist fyrir þremur áratugum og
mörg eru þau félög sem eiga rætur
sínar að rekja til hans beint eða óbeint.
Sum þessara félaga áttu upphaf sitt
sem starfsgreinar í KFUM en eru fyrir
löngu orðin sjálfstæð og íjölmenn
félög. Nokkur þeirra, ásamt KFUM og
KFUK, bundust samtökum um að
heiðra minningu séra Friðriks með
byggingu svo nefndrar Friðrikskapellu
á félagssvæði Knattspymufélagsins
Vals að Hlíðarenda í Reykjavík. Má
þar m.a. nefna Karlakórinn Fóst-
bræður, sem áður hét Karlakór
KFUM, Skátafélag Reykjavíkur sem
Væringjar séra Friðriks sameinuðust
síðar, Knattspyrnufélagið Val og
Knattspymufélagið Hauka í Hafnar-
firði.
Það er flestum kunnugt að séra
Friðrik leit fyrst og fremst á sig sem
sendiboða Jesús Krists til þess að
vekja og efla trúarlegt og siðferðislegt
líf meðal ungra manna. Það kunna því
að vakna spumingar hjá ýmsum um á
hvem hátt og að hve miklu leyti áhugi
hans á knattspymu sem íþróttagrein
hafi getað þjónað þessu aðalhlutverki
séra Friðriks. Því verður ekki neitað
að hann hafði miklar mætur á gildi
knattspymunnar í uppeldi einstakl-
ingsins ef rétt væri á haldið. Það er því
ómaksins vert að rifja upp ýmis
ummæli séra Friðriks um knattspym-
una og ýmislegt henni viðkomandi er
skýri dálæti hans á þessari íþrótt.
I ævisögu sinni (Starfsárin II, bls.
100) ritar hann sérstakan kafla sem
hann nefnir knattspymuþátt. Hefst
hann á þessum orðum: „Nú hefst hér
þáttur, sem er mér einna hugljúfastur
af minningum þessara ára; minningum
sem reyndust drjúgum þýðingarmiklar
fyrir mig seinna meir. Það em minn-
ingamar um það, hvemig ég komst í
kynni við knattspymuíþróttina.”
Kaflinn verður ekki rakinn hér frekar
en hann er m.a. um stofnun og fyrsta
skeið Vals.
Til þess að kynnast viðhorfi séra
Friðriks til knattspymunnar væri í raun
og veru nægilegt að lesa sönginn hans
um knattspymuna sem hefst á
orðunum: Gangið fram á svæðið,
sveinar. Þessi söngur er þrjú erindi.
Fyrstu tvö erindin eru í raun leiðbein-
ing til leikmanna og kappliðs í sókn
og vöm og hvatning til dáða. í þriðja
erindinu vísar hann til æðri markmiða
sem sem drenglyndis og að allt sé
„fagurt, djarft og rétt”, eins og segir í
söngnum. Loks bendir hann á þau
æðstu markmið, sigurlaunin að lífí
loknu, sem sá hlýtur, er sýndi trú í
dáð.
Frá stofnfundi Friðrikskapellu sem var haldinn í Hallgrímskirkju.
22