Valsblaðið - 01.05.2000, Qupperneq 53

Framtíðin
Grímur Sœmundsen og Geir Sveinsson eru sammála um að Valur eigi að reka íþróttaskóla fyrir yngstu iðkendurna, án greinaskipt-
ingar, allt árið um kring og að sérhœfing eigi ekki að hefjast fyrr en í3.flokki.
sjálfur var ekki byrjaður í íþróttum 9 ára.
Þá var ég bara úti á túni í fótbolta. Hvort
á ég að letja drenginn eða hvetja hann?“
Geir, ertu þá þeirrar skoðunar að Val-
ur eigi að starfrækja almennan
íþróttaskóla fyrir börn upp að vissum
aldri og sérhæfíngin komi ekki til fyrr
en síðar?
Geir: „Nákvæmlega. Þá erum við öll í
Val að vinna að því að búa til íþrótta-
menn. Það liggur í hlutarins eðli að þetta
er öflugt forvamastarf og við eigum að
selja foreldrum þá hugmynd. Börnin
koma í vemdað umhverfi að Hlíðarenda
þar sem þau lúta aga, læra vönduð
vinnubrögð, leggja sig fram og þurfa að
fara eftir settum reglum. Foreldrar vilja
ala bömin sín upp með þeim hætti.
íþróttaskóli Vals yrði í raun bara fram-
hald af skólanum.“
Grímur: „Þetta er í fullu samræmi við
það sem ég hef verið að leggja áherslu á
síðustu misseri. Við eigum að leggja
deildirnar í Val niður og skipta starfinu
upp í afreksstarf annars vegar og bama-
og unglingastarf hins vegar. Þegar barnið
kemur í félagið eru hæfir leiðbeinendur
til staðar, barnið hefur hugsanlega áhuga
á einni grein, en er kynnt fyrir fleirum.
Síðar ntunu leiðbeinendurnir sjá hvaða
grein hentar viðkomandi miðað við lík-
amlega eðliskosti og áhuga og öll böm
verða með ferilskrá. Með þessum hætti
geta þau kynnst mörgum íþróttagreinum,
fengið góðan líkamlegan og andlegan
grunn og valið síðar hvar þeir vilja
spreyta sig í framtíðinni. Með svona
kerfi er ekki bara markvissari og upp-
byggilegri þjónusta við bömin heldur er
líka búið að skilja á milli þeirra and-
stæðu póla sem afreksstarf og barnastarf
er. Bama- og unglingastarf er starf fjöld-
ans, þar sem markmiðið er að fá sem
flesta til að æfa og njóta sín en í afreks-
starfinu eru færri góðir sem njóta sín,
eðli málsins samkvæmt. Þessi skipting
myndi leiða til þess að hægt væri að gera
allan fjárhag og rekstur gegnsærri. Þetta
myndi líka leiða til þess að það væri að-
eins spuming um tíma hvenær borgin
kæmi að kostun unglingastarfsins með
beinum hætti.“
Reynir Vignir: „Ég held að flestir for-
eldrar vilji hafa þennan háttinn á en þó
vilja sumir foreldrar hvetja til endalausr-
ar keppni af því þeim þykir svo gaman
að sjá bamið sitt vera í sigurliði og
vinna, jafnvel þótt það sé kornungt.
Þama stangast á vilji og hagsmunir því
íþróttahreyfingin hefur verið að hvetja til
þess að félögin byrji ekki þessa greina-
skiptingu fyrr en 10-12 ára. Við þurfum
að vita hvar við ætlum að draga mörkin.
Það er grundvallaratriði. Líklega væri
skynsamlegast að gera það í 3. flokki.
Við reyndum þetta þegar við réðum til
okkar íþróttafulltrúa fyrir nokkrum
árum, sem ég tel að hafi verið framfara-
spor, en við fengum ekki frið með starfið
nema í 2 ár. Þar var kominn vísir að því
að íþróttafulltrúi væri að samhæfa það
að æfingar skömðust ekki hjá sömu iðk-
endum ef þeir væru í fleiri en einni
grein. Þetta íþróttafulltúastarf lagðist af
þegar menn vildu ráða yfirþjálfara í
deildunum en um leið og það átti sér
stað minnkaði samvinnan.
Það má heldur ekki gleyma því að fyr-
ir 4—5 árum var unnin stefnumörkun fyr-
ir Val í handbolta sem endaði uppi í
hillu. Og hún er líka til fyrir körfubolta.
Ef menn setja þetta í forgang er nú þegar
búið að vinna talsverða forvinnu.
Ég sé ekkert því til fyrirstöðu að um-
rædd skipting gæti átt sér stað á afmælis-
árinu. Það er alveg ljóst að við þurfum
Valsblaðið 2000
53