Bjarmi - 01.09.2004, Blaðsíða 11

Svar mitt eftir Billy Graham af www.sik.is
Talar Biblían
um fóstureyðingar?
Spurning:
Ég hef verið beðinn um að taka þátt í umræðum um fóstur-
eyðingar í skólanum mínum. Segir Biblían nokkuð um það
mál?
Ég er andvígur fóstureyðingum nema þegar svo stendur á -
og það er næsta sjaidgæft - að ella hljótist eitthvað verra af,
t.d. ef líf móður er augljóslega í hættu. Ég er á móti fóstureyð-
ingum vegna þess að ég trúi því að I Biblíunni séu grundvallar-
reglur sem sýni að rangt sé I Guðs augum að granda fóstri.
Þar er fyrst til að taka að Guð lítur svo á að mannslífið sé
heilagt. Maðurinn er sköpun Guðs. Hann er ekki hér af hend-
ingu eða af iíffræðilegri tilviljun.
Ennfremur var maðurinn skapaður í mynd Guðs og það
greinir hann frá allri annarri sköpun. Maðurinn er ekki aðeins
eitt af dýrunum. Hann er ekki eingöngu líkamsvera. Honum
hefur verið gefinn dásamlegur hæfileiki til að þekkja Guð og
þjóna honum. Maðurinn hefur líka sál eða andlegt eöli sem er
Guði kært og ómetanlega dýrmætt. Svo mikils virði er maður-
inn Guði að hann var fús til að láta son sinn deyja á krossinum
til að endurleysa hann.
Lítur Guð svo á að ófædda barnið sé mannleg vera? Eða er
fóstrið eitthvað minna en mannleg vera? Þarna er kjarni máls-
ins. Vissulega hefur það í sér möguleikann til að verða maður
og það eitt ætti að vera okkur næg ástæða til þess að hika við
að tortíma þvi. En Biblían virðist líka gera ráð fyrir að fóstrið sé
mannvera í augum Guðs. Guð sagði við Jeremía: „Áður en ég
myndaði þig i móðurlífi útvaldi ég þig og áður en þú komst af
móðurkviði helgaði ég þig“
(Jer. 1,5).
María móðir Jesú heimsótti móður Jóhannesar skírara. Þá
tók hinn ófæddi Jóhannes viðbragð í kviði móður sinnar.
Biblian segir frá þessu til að sýna að Jóhannes hafi skynjað,
þótt hann væri ófæddur, að Jesús hafi verið Messías. Önnur
dæmi má nefna. Það er fleira sem veldur mér áhyggjum.
Ástæðurnar sem stundum eru bornar fram þegar sóst er eftir
skjótri fóstureyðingu eru margar harla vafasamar. Ýmsir telja
þetta leið til þess að losna við erfiðleika og afleiðingar laus-
ungar á kynferðissviðinu. Sumar konur láta eigingirni algjörlega
ráða og bera enga virðingu fyrir barninu sem þær ganga með.
Þá er það staðreynd að fjölmargar konur sem hafa gengist
undir fóstureyðingu eru orðnar mjög tvístígandi í afstöðu sinni
og þjást jafnvel af iðrun og sektarkennd.
og eftirsjá eru manneskjunni eðli-
legar við vissar kringumstæður en
margir hafa bent á að það síðasta
sem konur í þeim sporum þurfi á
að halda sé gagnrýni. Hver og einn
á rétt á því að hafa sínar skoðanir
og ef virðing fyrir öllu lífi er höfð i
heiðri er grunnur heilbrigðra skoð-
anaskipta um fóstureyðingar
lagður. Tíminn einn mun hins vegar
leiða í Ijós hvort fleiri eða færri en
3,6 íslensk börn verði deydd í
móðurkviði á hverjum virkum degi
næstu árin.
Höfundur er BA í ensku og fjölmiðla-
fræði og starfar sem kennari við norska
skólann í Addis Abeba, Eþiópíu.
ragnars@eecmy.org
11