Bjarmi - 01.09.2004, Blaðsíða 24
Kristinn maður er ekki eins og jólatré
sem skraut er hengt á, heldur lifandi tré
sem ber ávöxt samkvæmt eðli sínu.
lýst á annan hátt en að deyja með
Kristi og risa upp með honum til
nýs lífs með sjálfsstjórn og sjálfs-
fórn.
Kristin kirkja er í sendiför - og
hún hefur boðskap að flytja, orð
krossins. Margir hneykslast vegna
þess að boðskapurinn felur í sér að
maðurinn hefur ekkert fram að færa
frammi fyrir Guði. Þess vegna er
það stöðug freisting fyrir kirkjuna
að slá af boðskapnum og gæla við
áheyrendur þar til þeir mala af
ánægju. Þá hefur kirkjan hins vegar
brugðist. Hún á ekki að hrósa sér af
neinu öðru en krossi Krists.
Starf heilags anda
Þriðja grundvallaratriðið telur
Stott vera starf heilags anda.
Grundvallaratriðin byggjast þannig á
trú á þríeinan Guð. Undanfarna öld
hefur verið ágreiningur meðal evan-
gelískra manna um starf heilags
anda. Þó er fleira sem sameinar en
sundrar. Evangeliskir menn trúa því
að heilagur andi sé Guð, ein per-
sóna þrenningarinnar, og honum
beri lofgjörð. Þeir trúa þvi að hann
hafi verið að verki við sköpun heim-
sins, hann hafi starfað á tímum
Gamla testamentisins og starf
kirkjunnar sé óhugsandi án hans.
Stott nefnir sex atriði sem heilagur
andi kemur til vegar.
í fyrsta lagi er endurfæðing.
Afturhvarf er víðara hugtak sem
felur meðal annars í sér að
maður iðrast og snýr sér
til Guðs. Endurfæðing er
hins vegar verk heilags
anda, sem maðurinn
þarf ekki að vera með-
vitaður um. Ekki er þó
hægt að setja sama-
semmerki milli endur-
fæðingar og skírnar.
í öðru lagi er trúarfullvissa.
Grundvöllur hennar er það sem
gerðist á krossinum, en andinn
minnir okkur á. „Sjálfur andinn vitn-
ar með vorum anda, að vér erum
Guðs börn“, segir Páll postuli í
Rómverjabréfinu.
I þriðja lagi er helgun. í Gamla
testamentinu hét Drottinn því að
hann myndi gefa fólki sínu anda
sinn og leggja þeim lögmál sitt í
brjóst. Páll postuli talar um ávöxt
andans í Galatabréfinu, það er
hvernig heilagur andi lætur okkur
líkjast Kristi í hugsun og hegðun.
Kristinn maður er ekki eins og jóla-
tré sem skraut er hengt á, heldur
lifandi tré sem ber ávöxt samkvæmt
eðli sínu.
í fjórða lagi er kristið samfélag.
Hér greinir evangelíska menn á um
ýmislegt, en þó er greinilegt að
kirkjan gegnir veigamiklu hlutverki í
áætlun Guðs. í Filippíbréfinu er hún
kölluð samfélag andans. Það að
tilheyra kirkju er þó engin trygging
fyrir sáluhjálp og aðgerðir til að
hreinsa kirkjuna eru ekki líklegar til
árangurs, samanber orð Jesú um
hveitið og hafrana.
í fimmta lagi er útbreiðsla fagn-
aðarerindisins. Kirkja eða söfnuður
sem skeytir engu um boðun fagn-
aðarerindisins hleypir heilögum
anda ekki að og eftir situr innantóm
trúhneigð.
í sjötta lagi er hin kristna von.
Við lifum á milli fyrri og seinni
komu Jesú Krists. Heilagur andi er
eins konar pantur eða trygging og
gjafir hans eru frumgróði eða for-
réttur. Kristnir menn stynja með
sjálfum sér vegna þess að þeir eru
hluti af fallinni sköpun, en hafa jafn-
framt frumgróða andans. Þeir biða
endurkomu Jesú óþreyjufullir en
jafnframt þolinmóðir. Þessi staða
hefur verið kölluð „nú þegar en ekki
ennþá“ og það er mikilvægt að
halda jafnvægi, verða hvorki of upp-
tekin af dýrðinni né þjáningunni og
fyllast hvorki óþolinmæði né hætta
að reikna með að Jesús komi aftur.
Einingin
í lok bókarinnar kemur Stott
aftur að þeirri tilhneigingu evan-
gelískra manna að skipta sér í hópa
þannig að eining kirkjunnar er í
uppnámi. Berjist saman með einni
sál fyrir trúnni á fagnaðarerindið,
skrifar Páll postuli Filippímönnum.
Einingin er mikilvæg, en hún felst
hvorki í því að samþykkja hvað sem
er til að varðveita eininguna, né að
vera sammála um hvert smáatriði.
Hún felst í því að menn standa
saman um aðalatriðin, standa
saman í baráttunni fyrir trúnni á
fagnaðarerindið.
Þegar tveir kristnir menn, sem
báðir lúta kennivaldi Biblíunnar og
þrá jafnheitt að skilja boðskap
hennar rétt, komast að mismunandi
niðurstöðu, ættu þeir að gefa hvor
öðrum frelsi til að fyigja sannfær-
ingu sinni, að mati Stott. Hann vísar
í fornt spakmæli sem hefur fylgt
kirkjunni um aldir i lítils háttar
breyttri útgáfu og gæti útlagst á
íslensku: „Eining um aðalatriðin,
frelsi í aukaatriðum, kærleikur f
öllum atriðum."
Höfundur er læknir og sérfræöingur í
taugalækningum.
harmar@simnet.is
24