Búnaðarrit - 01.01.1966, Page 27
SKÝRSLA BÚNAÐARMÁLASTJÓUA
21
Eftir ánægjnlega stund og rausnarlegar veitingar kvödd-
um við í Skálavik og liéldum rakleitt að Þúfum. Á leið-
inni fórum við framhjá einu prestssetrinu enn, Vatnsfirði,
sem er liöfuðból að fornu og nýju, og þó þvínær í eyði
og liús öll kolryðguð. Er við komum að Þúfum tók Páll
Pálsson, fyrrverandi búnaðarþingsfulltrúi og leiðtogi í
félagssamtökum bænda og héraðsmálum í sveit sinni og
sýslu, okkur opnum örmum. Nú er tengdasonur Páls, Ás-
geir Svanbergsson, að mestu tekinn við búi að Þúfum, og
vinnur nú að ræktun með liinurn stórvirku, nýju vélum.
Hafði hann nýverið látið jarðýtu rífa upp og ryðja burtu
björgum af ótrúlegri stærð úr ræktunarlandinu. Fljótt á
litið virðist landið í Þúfum og víða í Reykjarfjarðar-
lireppi mjög hrjóstrugt og grýtt, og grýtt er það, en ótrú-
lega frjósamt og grasgefið. Þar er kjarni í landi og auður
milli allra steina Iianda þeim, sem trúa á landið og vilja
nýta það. Páll er enn bjartsýnn og hefur óbifanlega trú
á íslenzkri mold og sauðfé okkar. Eftir ánægjulega stund
í Þúfum var ekið í Reykjanes, þar sem við snæddum
liádegisverð í boði skólastjórahjónanna, Páls Aðalsteins-
sonar og Guðrúnar Hafsteinsdóttur. Að lokinni máltíð
sýndi skólastjóri okkur skólahúsið, og var þar veriö að
vinna að miklum nýbyggingum. En skjót verða oft skipti.
Nú er skólinn brunninn. Páll skólastjóri fylgdi okkur
svo inn fyrir Isafjörðinn og xit að Laugabóli. Eftir það
héldum við út Nauteyrarhrepp að Melgraseyri. Þar tók
Jón Guðjónsson sér far með Djúpbátnum til Isafjarðar,
en við kvöddum hann og þökkuðum honum frábæra leið-
sögn og konurnar sérstaklega fyrir örugga bílstjórn í
bratta.
Hér snerum við til haka suður á bóginn, þótt okkur
langaði til að aka út á Snæfjallaströnd, en tíminn var
naumur og kuldaliret að skella á. Á Djúpbátnum hittum
við ágætan bónda úr Snæfjallahreppi, Engilbert Ingvars-
son á Mýri. Ræddum við um búskapinn þar í sveit við
hann, og varð okkur 1 jóst, að bændur þeir, sem enn búa á