Morgunn - 01.12.1944, Blaðsíða 42

136
MORGUNN
Merkileg sálræn lækning.
Flestir munu kannast við hinn fræga, ameríska skop-
sagnahöfund, Mark Twain, sem hét raunverulega Samuel
L. Clemens en tók sér rithöfundarnafnið Mark Twain og
er langoftast nefndur því. Hann var allra manna fræg-
astur með sinni samtíð (1835—1910) fyrir orðheppni sína
og sjaldgæfa fyndnigáfu, og bækur hans eru kunnar um
alian heim.
Hitt er mönnum síður kunnugt, að kona hans, sem síðar
varð, hlaut á unga aldri stórmerkilega, sálræna lækning.
Mark Twain var einhverju sinni staddur hjá einum vina
sinna, Langdon að nafni, og sá þar mynd af systur hans,
bráðfallegri stúiku. Mark Twain dáðist mjög að myndinni,
en þá sagði Langdon honum sögu ungfrú Olivíu, systur
sinnar.
„Það var um kvöld, og við vorum á skautum í Elmira“,
sagði hann, „þegar Olivía datt og meiddist í bakinu. Hún
þoldi miklar þrautir um tveggja ára skeið. Faðir okkar
sótti alla beztu læknana, sem völ var á, en allt kom fyrir
ekki. Þeir gátu ekki hjálpað henni“.
Langdon hélt síðan sögu sinni áfram og sagði frá því,
að þau heima hefðu látið útbúa einskonar trissu, sem lyfti
henni svo hægt upp í rúminu, að það tók heila klukkustund,
að láta hana hálfsetjast upp. En svo var hún veik, að þessa
ósegjanlega hægu hreyfingu þoldi hún ekki betur en svo,
að hún féll í ómegin.
Einhverju sinni var Olivía flutt út í bát, eins og til þess
að reyna, hvort sjávarloftið hressti hana ekki. Opið var
inn, þangað sem hún lá, og með vindinum barst inn partur
af blaði. Einhver leit eins og af tilviljun á þetta blað, en
þar var auglýst nafn og heimilisfang manns nokkurs, sem
kvaðst stunda andlegar lækningar. Fjölskyldan hafði ekki