Morgunn - 01.06.1953, Blaðsíða 34

MORGUNN
28
Niðurlagsorð.
Niðurstaðan af þessum hugleiðingum mínum er þá þessi:
Kenningar spíritismans, og þau gögn, sem hann hefur lagt
fram þeim til stuðnings, eru svo mörg og merkileg, að
ekki verður lengur gengið þegjandi framhjá þeim. Að
minni hyggju ber rannsókn þeirra helzt að hníga undir
náttúruvísindin, vegna þess að hér er ekki lengur um trú
að ræða, heldur náttúrulögmál, ef kenningin reynist rétt.
Og ef fyrirbrigðin skyldu stafa frá undirvitund mannsins,
eða einhverjum hæfileikum hans, sem oss eru ókunnir, þá
er það engu að síður viðfangsefni lífeðlisfræðinga.
Af þessum sökum er það, að það er siðferðileg skylda
visindamanna, sem fulla þjálfun hafa i rannsóknaraðferð-
um, að taka málið í sínar hendur, og einkum hvílir sú
skylda á líffræðingunum, í sambandi við sálfræðinga. Þeir
verða að ganga að málinu án fordóma, þreifa sig áfram
frá rótum eins og venja er við hlutræn viðfangsefni. Þeirra
er að svipta dularhjúpnum af fræðum þessum, breyta
þeim úr trú í vísindi. Ég geri ráð fyrir, að ýmsum spíritist-
um líki ekki þessi efniskennda skoðun á málefnum þeirra.
En við þá vildi ég einungis segja: Eins og málunum er
varið í heiminum, er ströng vísindaleg rannsókn eina ráðið
til þess að málefni yðar fái þann sess, sem því ber. Og
með því einu móti mun verða unnt að reisa brú milli
trúar og vísinda, en slíkt mundi vissulega vera báðum
ávinningur.
Steindór Steindórsson
frá Hlöðum.