Morgunn - 01.06.1953, Blaðsíða 38

32
MORGUNN
einn í eðlisfræði og fyrrv. yfirumsjónarmaður skólamála,
hvorir tveggja æfðir menn í að vega og mæla rök. Að
Margaret Lloyd líkamaðist þarna fáum vikum eftir and-
lát sitt, er athyglisvert vegna þess, að búast hefði mátt
við, að hún þyrfti langa hvíld eftir andlátið, svo mjög
hafði hún lengi verið þjáð.
Ég var eini fundargesturinn, sem hafði þekkt hana.
Enginn hinna vissi nokkuð um einkalif hennar. Fyrst eftir
að hún kom fram, lét hún leggja í lófa minn eftirlíking
af blómsturlaufi. Þetta hafði nokkurt sönnunargildi fyrir
mig, vegna þess að föst venja hennar hafði verið sú, að
færa mér blóm. Enginn fundargestanna gat vitað um það.
Nú byggðu margar líkamaðar verur sig upp úr útfrym-
inu, sem streymdi út frá frú Harris, — en að þessu sinni
var hún miðillinn. Og þá loks kom Margaret Lloyd líköm-
uð fram og færði mér stórkostlega sönnun fyrir því, að
þarna væri hún komin sjálf. Allir viðstaddir sáu hana og
heyrðu, en enginn annar en ég gat metið sannanirnar,
sem hún færði mér og voru algerlega fullnægjandi. Er
krafturinn fór að þverra, tók hún sjálf eins og að fölna,
en sagði áður en hún fór: „Ég kem aftur.“ Síðar á fund-
inum kom hún aftur. Eftir nokkur augnablik hóf hún
hendur sínar upp að brjóstinu, og út frá höndum hennar
geislaði undursamlegt ljós, sem lýsti upp andlit hennar
og líkama.
Á öðrum fundi áður höfðum við séð þetta undursam-
iega ljós og mér hafði verið sagt, að það væri tákn handa
mér.“
Próf. Haarhoff kveðst hafa skilið þetta tákn í sambandi
við ákveðin atvik í sálrænu tilraununum fyrir mörgum
árum suður í Johannesburg. Hann var staddur í Róma-
borg, er hann skrifar frásögn þessa, sennilega á heimleið
frá Englandi, en þangað barst honum bréf frá frú Harris
með frásögum af enn frekari birtingum Margaret Lloyd
á fundum heima hjá þeim í Cardiff.
Dálítið stytt þýðing. J. A.