Morgunn - 01.06.1953, Qupperneq 55

MORGUNN
49
þessu hafði hún skrifað allt með eigin rithendi og hratt,
en nú skrifaðist með mjög viðvaningslegri hendi og afar
hægt. Persónuleikinn, sem tjáði sig standa að baki, kvaðst
hafa verið Indíáni og kallaði sig Bláskinna. Hann var
nú við tilraunirnar um alllangt skeið. Þrásinnis sýndi vera
þessi furðulega þekking á háttum og lífi Indíánanna, þekk-
ing, sem lá langt fyrir utan þekkingu önnu litlu á þeim
efnum, og raunar annarra, sem að tilraunum stóðu. M. a.
var þekking hans á skóglöndum Indíánanna furðuleg.
Ekki hafði þetta staðið lengi, þegar Rut kom — í skrift-
inni — fram með uppástungu, sem gerði dr. Westwood
alvarlega smeykan. Hún sagði, að nú væri Bláskinni búinn
að starfa svo lengi með önnu, að hann þekkti alla líkams-
byggingu hennar, svo að nú gæti hann sjálfur farið að
tala af vörum hennar. Rut bað þess, að hann fengi að
reyna þetta, með því móti yrði sambandið miklu auðveld-
ara.
Dr. Westwood var tregur til þess. Mundi þetta ekki leiða
af sér einhvers konar trans-ástand hjá önnu litlu, en því
var hann enn sem fyrr gersamlega andvígur. Gætu ekki
e. t. v. einhverjir gestir frá einhverjum öðrum tilverusvið-
um — væru þau til — komizt að önnu og skaðað hana.
Gæti heilsu barnsins — líkamlega og sálarlega — ekki
staðið hætta af þessu?
Hann svaraði Rut því, að ekki kæmi til mála að leyfa
nokkurs konar trans hjá baminu. Hún svaraði því, að
„þau“ fyndu engu minni ábyrgðartilfinningu gagnvart
önnu en hann. ,,Þau“ myndu sjá um að hana sakaði ekki
hið minnsta. Sú ákvörðun var tekin, með fullu samþykki
önnu og frú Westwood, að leyfa ,,þeim“ að gera tilraun.
Tilraunin var þá þegar gerð. 1 þrjú ár, síðan tilraunirnar
hófust, hafði aldrei orðið vart nokkurrar líkamlegrar eða
andlegrar áreynslu hjá önnu, en nú komu merki hennar,
dr. Westwood til skelfingar. 1 nokkrar sekúndur var sem
Anna berðist við að tala, en gæti það ekki. Svo komu prð-
in af vörum hennar, ensk orð með augljósum Oxford-
4