Morgunn - 01.12.1948, Blaðsíða 78

224
MORGUNN
unargögnum hér í „landi kunningsskaparins", þar sem
hver þekkir annan og fundagestir eru mjög oft kunnugir
miðlinum. Eru þá ýmiskonar tilgátur um það eðlilegar,
hvort ekki kimni svo og svo mikið af því, sem af vörum
miðilsins er sagt, vera úr vitund miðilsins sjálfs. Fyrir
þetta höfum vér í S.R.F.l. reynt að byggja á þann hátt,
að útiloka það gersamlega, að miðillinn geti haft vitneskju
um, hverjir fundinn eiga að sitja hverju sinni. Og enn-
fremur látum vér miðilinn koma inn í aldimmt herbergið,
þar sem fundargestir eru setztir, og ljós ekki kveikt, fyrr
en hann er sofnaður í transinum. Ennfremur situr oft fundi
hans fólk utan af landi, sem sannanlega hefur aldrei séð
miðilinn né hann sjálfur séð fólkið, og stundum kemur
þetta fólk, án þess að hafa gefið upp nafn sitt, er það bið-
ur um fundinn. Slíkir fundir takast oftast hvað bezt, og
fólkið fær bezt sönnunargögn fyrir návist framliðinna
ættingja, nöfn þeirra eru nefnd, staðirnir, þar sem það
átti heima, störf þeirra, útlit, sérkenni og ýmsar aðrar
endurminningar þeirra frá jarðlífinu.
Þess hefur tiðum verið óskað, að þetta fólk vildi skrá frá-
sagnir af fundunum, sem það fær, og leyfa að birta þær,
jafnvel þótt með dulnefnum væri. Margar þeirra frásagna
yrðu merkilegt fróðleiksefni fyrir aðra. Ég vil því beina
þeirri ósk til þeirra, sem þetta mál lesa og hafa slíkar sög-
ur að segja, að skrá þær áður en þær gleymast og senda
mér þær með leyfi til birtingar, ef svo skyldi sýnast.
Jón Auðuns.