Morgunn - 01.12.1948, Page 10

Rœða Einars Loftssonar.
% FríMrkjunni 4. apríl.
Frá því að maðurinn gerði sér þess grein, að hann
væri hugsun og skyni gædd lífvera, búin athyglisgáfu og
ályktunarhæfileika, hefur það jafnan verið viðfangsefni
hans að leita þekkingar og skilnings á umhverfi sínu og
lögmálum þeim, sem stjórnuðu fyrirbrigðum þess. En
samtímis hefur þekkingar- og skilningsþrá hans engu að
síður beinzt að honum sjálfum. Spurningamar: Hvaðan
kom ég? Hver er ég? Hvert fer ég? hafa jafnan verið
stöðugir förunautar hans á vegferðinni og enn í dag
kveðja þær sér hljóðs í vitund hvers hugsandi manns.
Saga mannkynsins á þessari jörð sýnir ótvírætt, að það
hefur jafnan skipt miklu fyrir örlög og framtíð einstak-
lingsins og kynslóðanna að hvaða niðurstöðum leitendur
aldanna telja sig hafa komizt, hvaða svör þeir hafa fund-
ið við því, hvaðan þeir kæmu og hvert þeir færu. Þau
hafa mótað lífsskoðanir og lífsstefnuval þeirra á öllum
tímum, og enn í dag virðast svör þau, er menn telja sig
finna við þessum spurningum, ráða mestu um þetta.
Hebreski djúphyggjumaðurinn, er færði hina líkingar-
fullu sköpunarsögu í letur, sem lesa má í I. bók Móse,
svarar spumingunni: „Hvaðan kom ég?“ á þessa leið:
„Þá myndaði Drottinn Guð manninn af leiri jarðar og
blés lífsanda í nasir hans, og þannig varð maðurinn lif-
andi sál.“ Og hann er ekki einn um þessa túlkun á upp-
runa mannsins. Trúarbrögð mannkynsins, sem eru harla
ólík hvað kenningar og guðfræði snertir, eru þó sam-