Morgunn - 01.12.1948, Blaðsíða 54

200
MORGUNN
til að sanna sakaráburðinn með annað en tilgátur eða
getgátur, sem reistar eru á eigin fávizku og þekkingar-
leysi.
En þessi er hlutur danska fólksins, sem árásina hóf, og
ekki er það öfundsvert af honum.
Fyrir skömmu skrifaði Einer Nielsen vinum sínum hér
í bænum, að hann væri hræddur um, að enn ein slík
árás mundi ríða heilsu sinni að fullu. Vér vonum, að til
þess komi ekki, en dæmin eru nærtæk. Fáir miðlar hafa
notið annars eins trausts hjá merku og góðu fólki og
Madame d’Esperance. Um hana sagði hinn frægi rússneski
stjómmálamaður og vísindamaður, Aksakof, sem var í
náinni samvinnu við hana um margra ára skeið, að hún
væri jafn frábær sem miðill og mannkostakona. Á til*
raunafundi, sem hún var að halda í Helsingfors árið 1893,
réðst tortrygginn maður, sem hélt að um svik væri að
ræða, að líkamaðri veru, hinni frægu Yolande. Veran
leystist upp og hvarf, en Madame d’Esperance varð fyrir
slíku taugaáfalli, að hún beið þess aldrei aftur bætur. Síð'
ari hluta ævinnar dvaldist hún að mestu í Svíþjóð og var
löngum mikið þjáð. Slíku verði varð þessi ágæta kona
að gjalda heimsku og tortryggni mannanna. Það er von,
að Einer Nielsen óttist að bíða þau örlög. Vér vonum, að
til þess þurfi ekki að koma.
«7. A.