Morgunn - 01.06.1950, Qupperneq 42

36
MORGUNN
hann ganga upp stigann og hverfa inn í vegginn á sama
stað og hann hafði áður sézt hverfa.
Nú var farið að leita upplýsinga og kom þá í ljós, að
mörgum árum áður en þetta var höfðu búið í húsinu tveir
bræður, sem grætt höfðu mikla peninga á smygli. Peninga
sína höfðu þeir geymt sameiginlega unz annar ákvað að
gifta sig og krafðist þá síns hluta. Sá bróðirinn hvarf af
sjónarsviðinu skömmu síðar og var ekkert annað látið
uppi um hvarf hans en það, að hann væri farinn í langa
sjóferð. Ég hef ekki fullkomna skýrslu um málið fyrir
framan mig, þegar ég skrifa þetta, en mig minnir fastlega,
að hinn bróðirinn hafi síðan orðið brjálaður og málið ekki
verið upplýst, þegar hann dó. Ég vil bæta því við, að á bak
við tréklæðninguna á stigapallinum, sem maðurinn hvarf
í gegn um, leyndist skápur, sem vel kann að hafa verið
geymslustaður fyrir peninga bræðranna. Að maðurinn bar
skó sína upp stigann og gekk á sokkaleistunum, bendir til
þess, að einhver hafi verið í húsinu, sem hann hafi ekki
viljað láta vita um ferðir sínar nóttina sem hann framdi
morðið.
Maður getur hugsað sér, að geðshræring beggja bræðr-
anna,- meðan þessi ógurlegu átök gerðust milli þeirra, hafi
verið nægilega sterk til þess að móta í umhverfið mynd-
ina af atburðunum, ef geðshræringar manna eru þess
megnugar yfirleitt. 1 fyrri frásögnum sér aðins fólk, sem
gætt er sálrænum gáfum, myndir hins liðna, hér eru þær
aftur á móti svo sterkar, að þær sjá allir jafnt, hjónin bæði
og hjúkrunarkonan, — og það eftir svo langan tíma lið-
inn, frá því er atburðurinn sjálfur gerðist. Vera má að
ástæðan sé sú, að hér hafi geðshræringin, sem myndina
mótaði, verið svona miklu sterkari en í hinum atvikunum.
Aðra sögu ætla ég að taka úr endurminningum frá
Tweedalees. Svo að alðveldara sé fyrir lesendur mína að
finna sjálfir sögurnar í frumheimildunum, tek ég þær að-
eins úr fáum bókum, en fjölda margar hliðstæðar sögur
eru til í öðrum ritum. En bókmenntir spíritismans eru