Morgunn - 01.12.1957, Blaðsíða 55
MORGUNN
141
menn hafa á öllum öldum einnig haldið páskana hátíðlega,
sem upprisuhátíð látinna vina. Og þá hafa menn beinlínis
stuðst við orð Páls í 1. Kor. 15: „Ef nú er predikað, að
Kristur sé upprisinn frá dauða, hvernig segja þá nokk-
urir yðar á meðal, að upprisa dauðra sé ekki til? En ef
ekki er til upprisa dauðra, þá er Kristur ekki heldur
upprisinn". „Því að ef dauðir rísa ekki upp, er Kristur
ekki heldur upprisinn". Með svo eindregnum oorðum —
og þau þurfa engra skýringa við — setur Páll upprisu
Krists í samband við upprisu mannanna: upprisa hans
er hinum mikla trygging fyrir því, að vér séurn ódauðleika
gæddir. Og samt eru menn, jafnvel af predikunarstólun-
um á páskunum sjálfum að burðast með þá kenning og
bera hana fram sem hinn eina sanna kristindóm, að upp-
risa hans sé engin trygging fyrir því, að vér eigum að lifa
þótt vér deyjum.
Nú er mál mitt orðið fulllangt. Rök fyrir trúnni á ann-
að líf á að vera umræðuefni vort í kvöld. Menn leita
þeirra og telja sig finna þau eftir ýmsum leiðum, en að
mínum skilningi eru rök frumkristninnar þau, að trúin á
annað líf hafi verið byggð á staðreyndum, eða nánara til-
tekið á þeirri staðreynd, að höfundur kristninnar hafi
sjálfur komið upprisinn til lærisveinanna og sannað þeim,
að hann lifði, og þar með flutt þeim þau einu rök fyrir
tilvist annars heims, sem að haldi komu þá og að haldi
koma enn í dag.
Jón Auðuns.
■