19. júní - 19.06.1981, Side 44
Það er nauðsynlegt
að hugsa stórt
Rætt við Oddnýju Halldórsdóttur
nema í sauðfjárrækt í Bréfaskólanum
Oddný Halldórsdóttir.
Það voru liðnir um það bil tveir
áratugir frá því Oddný Halldórs-
dóttir stóð upp frá skólabekk og
þar til hún tók upp þráðinn að
nýju. Raunar er varla hægt að
segja, að hún hafi þá setzt á skóla-
bekk í eiginlegum skilningi, því að
námið stundar hún eingöngu á
heimili sínu, en á vegum Bréfa-
skólans. Það hentar henni prýði-
lega, því að hún á fimm börn á
skólaaldri og á þar af leiðandi ekki
vel heimangengt.
„Ég lauk gagnfræðaprófi árið
1959 og var síðan einn vetur í
Handíða-- og Myndlistaskólan-
um,“ segir hún. „Mig langaði allt-
af til að læra meira, en svo giftist ég
og fór að eiga börnin, þannig að
frekara nám varð að bíða. Svo var
það nú síðastliðinn vetur, að ég sá í
Búnaðarblaðinu Frey ayglýsingu
um nám í Bréfaskólanum. Um
þennan skóla vissi ég nánast ekk-
ert, en þetta varð tii þess að ég afl-
aði mér upplýsinga um hann og
komst að raun um, að hann bauð
upp á ótrúlega fjölbreytt og hent-
ugt nám. Síðan lét ég innrita mig í
febrúar sl. og stunda nám í sauð-
fjárrækt og gerð búreikninga.“
42
— Hvers vegna urðu þær
greinar fyrir valinu hjá þér?
Oddný hlær og segir svo: „Það
verða margir hissa, þegar þeir
heyra, hvað ég er að læra, en
sannleikurinn er sá, að ég hef alltaf
haft mikinn áhuga á dýrum, þótt
ég sé fædd og uppalin í Reykjavík,
og draumur okkar hjónanna er að
fá góða bújörð og stunda fjárbú-
skap. Við höfum lengi verið að
leita að jörð til kaups, en ekki
fundið neina, sem okkur líkar.
Meðan við bíðum er tilvalið að
nota tímann og fræðast um bú-
skapinn, en hvort sem við verðum
áfram í borg eða flytjumst upp í
sveit er ég staðráðin í að halda
áfram að læra. Þetta er bara byrj-
unin.“
— Hvernig fer þetta nám fram?
„Maður fær send verkefni úr
skólanum, sem síðan eru unnin
heima og svo lesin yfir af kennur-
um og leiðrétt, ef þörf krefur. Við
höfum að sjálfsögðu námsbækur
og svo er vísað til uppsláttarrita og
bóka. Um verklegt nám er ekki að
ræða. Búreikninga fæ ég senda og
þá þarf ég að færa samkvæmt
fyrirmælum. Þar er gert ráð fyrir
kúabúskap, sauðfjárbúskap, garð-
yrkju, hænsnarækt o. fl.“
— Og virðist þér vera hagnaður
af búskap á Islandi miðað við þetta
reikningshald.
„Ef vel er á málum haldið getur
hagnaðurinn orðið góður. En eitt
af því, sem mér hefur orðið ljóst í
þessu námi er að mjög margs er að
gæta í búrekstri, og ekki er allt eins
einfalt og það sýnist í fljótu bragði,
Ég haf alltaf talið mig nokkuð
kunnuga sveitastörfum, en þó er
fjölmargt, sem hefur komið mér á
óvart, t. d. öll sú nákvæmni, sem
þarf að gæta við fóðrun búfjár og
ýmislegt fleira mætti telja.“
— Hefur það ekkert staðið þér
fyrir þrifum við námið hversu
langt er síðan þú varst í skóla?
„Það var dálítið átak að byrja
eftir öll þessi ár, en strax eftir að ég
hafði skilað fyrsta verkefninu hefur
námið gengið prýðilega. Þó hef ég
orðið vör við að stærðfræði-
kunnáttan mætti vera betri, og
ætlunin er að bæta úr því. Mér
finnst bréfaskólanámið henta mér
mjög vel, því við það er nauðsyn-
legt að temja sér sjálfstæð vinnu-
brögð og treysta á sjálfan sig. En
aðalatriðið er að hafa áhuga og
kannski svolítið af metnaði líka. Þá
eiginleika er oft fremur að finna
hjá fullorðnu fólki, sem byrjar í
námi eftir margra ára hlé en hjá
ungu skólafólki, sem lætur gjarnan
berast með straumnum."
— Hvaða augum líta börnin
þín á þetta?
„Þau hafa gaman af því, og það
hefur komið þeim svolítið á óvart,
hvað mér hefur gengið vel. Eg er
viss um, að það hefur þroskandi
áhrif á börn og unglinga, þegar
móðir þeirra fer að fást við nám og
keppa að einhverju marki eftir að
hafa beint öllum sínum kröftum að
uppeldi og heimilishaldi. En vita-
skuld er það þroskavænlegast fyrir
hana sjálfa. Ég þekki ýmsar konur
sem hafa farið í framhaldsnám
eftir að hafa stundað húsmóður-
störf eineröneu í möre ár, oe; bær
Framhald á bls. 56.