19. júní - 19.06.1990, Blaðsíða 58

nýstofnaðri deild sem
mælst hafði vel fyrir því að
fólk hafði búið við mjög
mismunandi hag gagnvart
tryggingakerfinu, ekki síst
úti á landsbyggðinni. Eg tók
þetta sæti í trausti þess að
ég færi aldrei inn á þing en
það fór nú svo að ég var
komin inn á þing þá um
haustið. Ég held að þetta
hafi verið erfiðustu ár ævi
minnar að gegna þessum
tveim stöðum samtímis og
það vildi ég ekki endurtaka
þó að aðrir hafi leikið þetta
eftir. Ég hélt áfram starfi
mínu sem borgarfulltrúi
þrátt fyrir þingmannskjörið
og held ég að þar hafi kom-
ið til þessi samviskusemi
kvenna. Mér fannst ég
skulda Reykvíkingum það
eftir að þeir höfðu stutt mig
svo dyggilega í kosningun-
um að ég yrði að láta eitt-
hvað eftir mig liggja. Eftir
að ég fór inn á þing sagði
ég stöðu minni lausri hjá
Tryggingastofnun ríkisins
þó svo að þingmenn geti
haldið stöðum sínum um
árabil og fengið leyfi frá
störfum vegna þing-
mennsku. Réði þar nokkru
um að það var kona sem
sóttist eftir starfinu og ég
gat ómögulega verið að
halda stöðunni í mörg ár
hennar og samvisku minnar
vegna.
Hvað var þess valdandi
að þú fórst að hafa af-
skipti af stjórnmálum?
Áður en ég fór í borgar-
stjórn 1978 hafði ég tekið
þátt í starfi Alþýðubanda-
lagsins, m.a. verið ritari
flokksins í Reykjavík í nokk-
ur ár og tekið þátt í nefndar-
störfum. Þá hafði ég skrifað
pistla um ýmis dægurmál í
Þjóðviljann. Ég hafði einnig
komið svolítið nálægt kjara-
baráttunni því ég átti sæti í
stjórn BSRB í sex ár. Það
var hinsvegar frekar seint
sem ég fór að hafa einhver
afskipti af stjórnmálum en
ýmislegt hafði þó verið að
brjótast um í mér á upp-
vaxtarárunum. Ég var alin
upp á heimili þar sem afi
og amma bjuggu ásamt for-
eldrum mínum og tíu systk-
inum og kom engum til
húgar elliheimili í þá daga.
Móðir mín var heimavinn-
andi og þarna bjuggum við
fjórtán saman í sextíu fer-
metra húsi. Föður okkar
sáum við nánast aldrei enda
var hann mikið fjarverandi á
sjó til að afla heimilinu
tekna. Það kom stundum
fyrir að ég fór að ná í kaup-
ið hans pabba og þá furðaði
ég mig oft á því hve útgerð-
armaðurinn átti fína skrif-
stofu þegar við vorum nán-
ast bláfátæk og sáralítið var
eftir af kaupi föður míns
þegar búið var að greiða
reikninginn í versluninni
sem útgerðin átti og rak.
Stjórnmál voru þó aldrei
rædd á heimilinu en fjöl-
skylda mín var afar íhalds-
söm og ég geri ráð fyrir því
að Sjálfstæðisflokkurinn
hafi fengið atkvæði fjöl-
skyldu minnar að minnsta
kosti lengi vel. Það var alveg
víst að hann fékk atkvæði
afa míns og ömmu en mér
fannst þó stundum að móð-
ir mín hefði einhverjar
kratatilhneigingar. Nú, þeg-
ar ég var í gagnfræðaskóla
snérist hugur minn um að
fara sem fyrst að vinna eins
og ég hafði gert á sumrin
frá tólf ára aldri til aó drýgja
tekjur heimilisins. Hins veg-
ar sáu kennarar mínir í
Flensborg svo um að ég
hélt áfram námi og á ég það
að þakka sérstaklega þeim
Benedikt Tómassyni sem þá
var skólastjóri í Flensborg
og Dr. Bjarna Aðalbjarnar-
syni sem kenndi mér ís-
lensku en hann gerði sér
beinlínis ferð heim til for-
eldra minna til að sjá til þess
að ég héldi áfram námi. Það
varð svo úr að ég tók lands-
próf og fór síðan í Mennta-
skólann í Reykjavík þaðan
sem ég útskrifaðist sem
stúdent 1955. Ég innritaði
mig í lögfræði eftir stúd-
entsprófið og var þar svona
eitthvað að dútla í um það
bil eitt og hálft ár. En það
fór fyrir mér eins og mörg-
um öðrum að ég eignaðist
barn og þar sem maðurinn
minn var í námi var ekkert
annað fyrir mig að gera en
að fara að vinna og svo fór
að ég var við Menntaskól-
ann í Reykjavík í samanlagt
fjórtán ár því að ég var ritari
rektors árin 1957-1967 er
við hjónin fórum til Edin-
borgar þar sem seinni mað-
ur minn stundaði fram-
haldsnám. Ýmislegt sem ég
sá í Bretlandi á þessum
árum, t.d. gamalt fólk sem
keypti sig inn í kvikmynda-
hús borgarinnar til að halda
á sér hita daglangt gerðí
mig róttækari og eindregin
afstaða Alþýðubandalags-
ins til hersetunnar sem ég
var mjög á móti dró mig að
Alþýðubandalaginu.
Það er stundum sagt
að konur verði fyrir
meiri gagnrýni en karlar
í þeim störfum sem karl-
menn hafa setið nánast
einir að í gegnum tíðina.
Þú hefur ekki farið var-
hluta af gagnrýni vegna
starfs þíns sem forseti
Sameinaðs þings meðal
annars vegna láns sem
þú tókst hjá Alþingi
skömmu eftir að þú
tókst við starfinu.
Ég hygg að forverum mín-
um í embætti hefði ekki
verið legið á hálsi fyrir að
fá fyrirframgreiðslu á laun-
um vegna kostnaðar við
starfið og þar hefur tví-