19. júní - 19.06.1990, Blaðsíða 68

30
§
c/
I
kreppir að, viljum ekki leng-
ur láta bjóða okkur hvað
sem er. En það vantar
yngstu konurnar í barátt-
una og mig grunar að það
sé vegna þess að þær halda
aðalltverði í lagi,-að heim-
urinn sé réttlátur. Þó er það
Ijóst, að t.d. hjá háskóla-
borgurum er langt frá að svo
sé. Enda rennur það oft fyrst
upp fyrir þeim, þegar þar er
komið að þær eignast barn
á meðan þær eru enn í námi,
og til þess er ekkert tillit tek-
ið. Það er ekkert sem heitir
barnsburðarleyfi frá námi.
Þær verða sem sagt að velja
á milli þess að halda áfram
náminu eða verða mæður
Hefur þú farið á
skyndihjálparnámskeið?
+ Rauði kross íslands
Tilkynntu
slysið
Aðvörunar-
þríhyrningur
(u.þ.b. 150 m
frá slysstað)
Neyðarljós
Veittu skyndi-
hjálp
Taktu
stjórnina
í þínar
hendur
Stöðvaðu
vélina
Komdu
hinum
slösuðu á
öruggan stað
og dragast aftur úr og tog-
streitan heldur áfram, -
kona verður sífellt að velja
milli þessara tveggja kosta,
frama og heimilis. Það er
ekki réttlátt."
Vorum við sjálfar ekki
svona bjartsýnar í eina
tíð!
„Jú blessuð vertu, ég var
ekkert betri sjálf en ég hef
orðið ákveðnari með aldrin-
um - og raunsærri! Vandinn
er alltaf hvernig hægt er að
ná eyrum þeirra yngri. Ekki
er skynsamlegt að vera alltaf
að mála skrattann á vegginn
þá er hættan sú að vera
ásökuð um að vera bara
„frustreruð gömul kerling"!
Ég er ekki „frustreruð" upp-
gefin gömul kerling. Ég veit
bara af reynslunni og vegna
þess að það blasir alls stað-
ar við, að við konurnar fær-
um miklar fórnir, og verðum
að gera það ef við ætlum
okkur eitthvað áleiðis."
Má eiga von á því að
KRFÍ breytist með nýj-
um formanni?
„Ég er ekki frá því að
Kvenréttindafélagið hafi
verið að breytast síðustu
árin. Félagið hefur tekist á
við stórmál og unnið þrek-
virki, það nýtur virðingar og
orð þess geta haft nauðsyn-
legan þunga. Það þarf að
halda áfram að aðlagast
nýjum tímum, snúa sér að
því sem nú er brýnast.
Breytt verðmætamat á störf-
um kvenna og á því að vera
kona er að mínu mati brýn-
ast núna. Félagið þarf að
beita sér fyrir því, að konur
geti gengið þá leið sem þær
óska án þess að þurfa um
leið að neita sér um að vera
konur með öllu sem því
fylgir."
Og þar með lauk samtali
okkar Guðrúnar Árnadóttur.
Blaðið óskar henni velfarn-
aðar og árangurs í form-
annsembættinu. Ms
68