Sólskin - 01.07.1931, Qupperneq 19

Nashyrningsfuglar.
Nashyrningsfuglar draga nafn sitt af húðvexti eða
horni ofan við nefið. Þeir eiga heima sunnan til i Asíu
og Afrilvii og ávalt í stórvöxnu skógarþykkni. Þeir gefa
frá sér stutt, liá hljóð, sem lífga mjög upp skógana. Þeir
eru góðir flugfuglar og
þykja vitrir. Það sem
mest einkennir þá, er
það, að þeir gera sér
hreiður í holum trjám.
Þegar kvenfuglinn er
seztur á eggin, rnúrar
karlfuglinn fyrir dyrn-
ar, sem hún fór inn um.
Gerir hann það með
leir, sem harðnar við
þurkinn. Skilur liann
aðeins eftir kringlótt
gat, nógu stórt til þess,
að hún nái í mat sinn
gegnum það. Hún situr
svo í þessu fangelsi,,
þangað til ungarnir eru farnír að stálpast. Þá rífur hóndi
liennar úr dyrunum og gefur f jölskyldunni frelsi. Er lík-
legt að liann verði feginn, ekki síður en ungamóðirin,
því að hann liefir orðið einn að draga að húinu allan tím-
ann og hefir orðið að leggja á sig svo mikið erfiði, að hann
er orðinn grindhoraður.
Fanginn og dómarinn.
Hann var ungur og álitlegur maður, fríður sýn-
um, en lítil merki karalvters í svipnum. Hann var ásak-
17