Faxi - 01.12.1984, Blaðsíða 25

í skýrslu formanns hér að fram-
an yfir starfsemi Málfundafélags-
ins Faxa s.l. starfsár, kemur fram
að Gunnar Sveinsson flutti þá
framsögu um „Verslun fyrr og
nú‘ ‘. Málið var mikið rætt og víða
komið við — lífshlaup manna
barst jafnvel inn í umræðuna eins
og fram kemur í fundargerðar-
broti hér á eftir.:
Margeir sagði m.a.: ,,Við höf-
um ekki verið með neinn boðskap
eða hugmyndir um hvernig ætti
að bjarga heiminum, að þessu
sinni. Ef frjálsari álagningarregl-
ur leiða til þess að umboðslaun
verða flutt heim í lægra innkaups-
verði á það að geta komið fram í
lægra útsöluverði og heildsalinn
samt haldið sínum hlut, þar sem
aðflutningsgjöld miðast við inn-
kaupsverð. Nú er æði mikill
munur á því hvernig staðið er að
verslun miðað við það er áður var
— húsakynni stór og hagræðing
mikil.
Sem ungur maður var ég sendur
í kjötinnkaup, fyrir helgar, til ís-
félags Keflavíkur. Þar stóð maður
með exi mikla og hjó kjöt og spýtti
mórauðu með miklum tilþrifum
og sjarma.
Þar næst kom Margeir að eigin
viðskiptum er hann hóf rekstur
hjólhestaverkstæðisins, en þar
voru oft frátök í viðskiptum, sem
þurfti að brúa, því að ungum
áhugamanni hentaði ekki að
halda að sér höndum tímunum
saman. Þá hóf hann framleiðslu á
netasteinum og í kjölfar þess
keypti hann öll tæki til innrömm-
unar og hafði á boðstólum ramma
og skilirí, gerði góðar gluggaút-
stillingar og bjó sig áð hætti heldri
manna í viðskiptalífinu, með
hálstau og manséttur og boðaði að
þessi viðskipti færu fram tvo daga
vikunnar. Þetta gekk í augun á
frúm betri borgaranna, sem
streymdu nú að með handiðn
sína, flos og útsaum, brúðkaups-
myndir og íjölskylduhópa og
versluðu stíft, en þá kom að því að
ilmandi og prúðbúnar komu þær
á miðvikudögum og vildu sækja
það sem átti að taka á þriðjudeg-
inum eða litu við á fimmtudegi til
að forvitnast um það sem átti að
----------------------------------------- .
MÁLFUNDAFÉLAGIÐ FAXI
SKÝRSLA
FORMANNS
Frá aðalfundi 25. október 1984
Málfundafélagið Faxi lauk starfsári sínu 25. október 1984 með
aðalfundi.
Á starfsárinu 1983-84 voru haldnir 12 málfundir, þar sem flutt
voru framsöguerindi um ýmis efni, sem hér skulu talin. Voru er-
indin síðan rædd meðan tími entist, til kl. 12 á miðnætti.
Frummælendur og framsögumenn
1. Jón Tómasson: Blaðaútgáfa í Keflavík.
2. Hilmar Pétursson: Utanríkisverslunin frjáls.
3. Kristján Jónsson: Kristinn Reyr — Suðurnesjaljóð lesin á
hljómband.
4. Ingólfur Falsson: Atvinna á Suðurnesjum í dag og til lengri
tíma litið.
5. Egill Þorfinnsson: Láglaunafólk og láglaunabætur.
6. Helgi Hólm: Tölvur á tækniöld.
7. Gunnar Sveinsson: Verslun fyrr og nú.
8. Huxley Ólafsson: ,,Eg sjáliur“.
9. Margeir Jónsson: , ,Gleðistundir“.
10. Benedikt Sigurðsson: ,,Uin skólamál“.
11. Ragnar Guðleifsson: ,,Um daginn og veginn“. Einkum um
fegrun Keflavíkur og þá hvaða þátt Faxi gæti átt í því
verkefni.
Afmælisfundur Faxa var haldinn að venju hinn 10. október. Var
fundurinn haldinn að heimili Margeirs Jónssonar, Háholti 19.
Á fundinum voru mættir, sem gestir gamlir félagar Faxa; Guðni
Magnússon og Kristinn Reyr.
Leikhúsferð.
Ein leikhúsferð var farin í Iðnó. Þar var sýnt leikritið Gísl, eftir
írska skáldið Brendan Behan.
Þátttakan í leikhúsferðinni var góð. Flestir félaganna mættu með
konur sínar. Auk þeirra var einn úr hópi félaganna í Faxa, sem nú
er fluttur til Reykjavíkur, Kristinn Reyr. Einnig voru mættir mak-
ar látinna félaga: Lóa Þorkelsdóttir, ekkja Hallgríms Bjömssonar
og Þuríður ekkja Björns Péturssonar.
Ragnar Guðleifsson.
V____________________________________________/
Margeir
Jónsson.
vera til afgreiðslu á föstudegi.
Slíkar heimsóknir komu dálítið
aftan að Margeiri, sem þá daga
var löðrandi í koppafeiti og keðju-
olíu og því vitanlega ekki með
manséttur eða hvítan llibba. Og
Margeir, sem hefur ekki lagt það
í vana sinn að sénera hið veika
kyn sá að við svo búið mátti ekki
standa. Hann rauk því til og seldi
nágranna sínum, sem var tré-
smiður, öll tæki sín og tilfæring-
ar, því að trésmiðir geta alltaf ver-
ið með manséttur. Fyrir söluverð-
ið fjárfesti Margeir í pulsugerðar-
tækjum með fagmanni og runnu
pulsur hans út urn hríð, en þegar
einn vinur hans kom þeim orð-
rómi á kreik að í pulsunum væri
hjólhestakjöt rann sá gróðavegur
út í sandinn. Og enn var brugðið
við og leitað leiðis í viðsjálu sjólagi
viðskiptalífsins. Þetta var á þeim
ámm, sem það var móðins og
hagkvæmt að sofa á dívan — jafn-
vel tvíbreiðum. Það hlaut því að
vera rakinn gróðavegur að fram-
leiða dívangorma og í samvinnu
við kunnan vélfræðing vom
keyptar fullkomnustu vélar frá
U.S.A. til þess iðnaðar og fram-
leitt af kappi. Birgðir hlóðust upp
þar sem kaupendur skorti. Þeir
höfðu nefnilega allir úrvals-
sambönd sjálfir við úrvals fram-
leiðendur úti í heimi. Nú reyndi
fyrst verulega á hugmyndaflugið.
Hvað var hægt að gera við fokdýr-
ar vélarnar þegar vélfræðingurinn
var stunginn af og enginn mark-
aður fyrir dívangorma? Ekki
brást Margeiri bogalistin. I glugg-
um hjólhestaverkstæðisins var
hægt að gera forláta leikfangaút-
stillingar. Hann brá sér því upp að
Reykjalundi og keypti býsn af
leikföngum sem hann greiddi
með flunkunýrri gormavél frá
Ameríku og Oddur ðlafsson, sem
líka kann dálítið fyrir sér í við-
skiptum, fékk samstundis einka-
leyfi á allri dívangormasölu á ís-
landi. Í 10 ár bjargaði jólabasar
með leikföng svo hagsýslu Mar-
geirs.
En þá var haldið út á hina óræðu
Röst útgerðar og fiskvinnslu og
siglt mikið með strengdum klóm.
Það er annar kapituli sem síðar
kann að koma til umræðu.
FAXI-281