Faxi - 01.12.1984, Blaðsíða 39

skamms tíma. Ég hef alltaf viljað
leggja þeim leið, sem unnið hafa
að því að fegra bæinn okkar. Það
er svo aftur á móti satt og rétt og
það hef ég alltaf sagt bæði við
sjálfan mig og aðra — þó ég hafi
ekki viljað hætta þessu — að það á
ekki samleið inni í kaupstöðum
að vera með svona skepnur.
Skepnurnar þurfa að fá að
ganga frjálsar, en þær kindur,
sem lokaðar eru af innan tak-
markaðs svæðis, svona eins og
verið hefur hjá mér, þær eru að
sumu leyti vansælar og það liggur
við að maður geti séð á þeim
eymdarsvipinn, vegna þess að
þær geta ekki farið þar um, sem
vilji þeirra stendur til.
I-ig hef oit iðrast þess að ég tók
ekki jörð á leigu, sem mér bauðst
suður í I Iöl'num lyrir nokkrum
árum.
Eg er olveg viss um að þá hefði
verið hægt að lila sæmilegu líli ai
því, að eiga svona 150 kindur,
með því að helga sig búskapnum
eingöngu.
Samkvæmt 40. laga-
grein Keflavíkurbæjar
Að kvöldlagi í sumar var mér af-
henl skeyti, heima hjá mér, þess
, efnis, að ég ætti að mæla hjá rann-
sóknarlögreglu Kellavíkur. Mér
brá nú dálítið og fór að hugleiða
hvað ég hefði nú gert af mér. lig
hugsaði þetta svo yfir helgina,
sem í hönd fór, en ég átti að mæta
n.k. fimmtudag.
Þegarégkom í vinnuna á mánu-
dagsmorguninn fór ég að segja
vinnufélögum mínum frá þessu,
en þeir fór þá að koma með getgát-
ur um hvað ég hefði gerl aimér og
hlógu mikið og gerðu grín að mér.
Eg reiðist nú sjaldan, en hugsaði
málið og tók svo þá ákvörðun að
rétt væri að fara strax. Illu væri
best aflokið, að fá það upplýst
hvað væri þess valdandi, að ég
fengi slíkt skeyti.
Þegar ég kem á lögreglustöðina
spyr ég eftir rannsóknarlögreglu-
manni og er mér sagt hvar ég skuli
ganga inn. Þar hitti ég lögreglu-
þjón og segi ég honum að ég hali
fengið boð um að ég ætti að mæta
hér n.k. iimmtudag, en ég hefði
viljað koma strax. Segi ég honum
svo naln mitt og hann iinnur þá
skýrslu, sem við átti og fer að
lesa. En það léltist á mér brúnin
eftir augnablik, því er maðurinn
hafði lesið: — „Samkvæmt 40.
lagagrein Kellavíkurbæjar er
óheimilt að vera méð ie í Kefla-
vík,' ‘ — greip ég fram í og sagöi að
hann þyrfti ekki að lesa lengra,
því nú væri ég ánægður.
Þá kviknaöi nú á perunni hjá
mér, því ég þótlist alveg viss um
hver hefði komið þessu rnáli á
framfæri.
Það mundi trúlega hafa verið
maður nokkur, sem mál þetta
varðaði, en þeim manni halði ég
tilkynnt það manna fyrstum,
snemma í vor, að nú væri ég stað-
ráðinn í að farga öllu mínu fé, er
þaö kæmi af l'jalli í haust.
Lífið allt er leikur
Þcgar hcr cr komid frásögninni
fcr hún uö sniíast inn líjid og til-
veruna almennt og utn þad farast
Hihnuri orö á þessa leid.
Aðalatr.iðið er að vera nógu lélt-
lyndur f þessari lífsbaráttu. Iig sé
enga svarla hlið á lífinu og hef
aldrei séð. Itg finn engan mun á
mér aö mér sé nokkuð larið að
lara aftur, þó ég sé nú að verða
sextugur.
Það er einn stór galli á mér og
einn góður. — Sá góði er að ég nota
ekki áfengi, en sá vondi er, að ég
reyki allt of mikið. En þarna er
ekkerl annað sem þarf en viljinn
til að hætta. Eg hugsa að ef konan
mín bæði mig um að hætta að
reykja, þá væri allt eins víst að ég
mundi gera það á þeim lorsend-
um, að ég get aldrei sagt nei við
konu.
Eins og ég segi núna og helhleg-
ið að og það eru lleiri sem hlægja
að því: — Það er númer eitt; — þú
segir aldrei nei við konu, aldrei. —
Eg hef alltaf reynt að vera hjálp-
samur og ég get sagt margar sögur
af því hversu konur hafa reynst
mér einstaklega hjálpsamar og
ábyggilegar.
Eg hef nú oftast átt hest og
hyggst nú halda því álram.
í hestamennskunni hef ég átt
samstarf við bæði karla og konur.
Ef ég hef l.d. mæll mér mót við
konu til að járna hest, svo dæmi
sé tekið, þá bregst það ekki að
konan mætir á tilsettum tíma, en
ef karlmaður ætti í hlut, þá væri
allt eins víst að hann kæmi ekki
fyrr en seinl og um síöir.
Eg kem þegar orðið
er dimmt
Það er viðkvæðið hjá mér, þegar
einhver kemur inn á rafmagns-
verkstæðið, Rafiðn h/f, þar sem
ég vinn og spyr hvar þessi eða-
hinn maðurinn á heima, þá spyr
ég ætíð: I Ivað heitir kona manns-
ins? Astæða þess er sú að ég er bú-
inn að annast þvottavélaviðgerðir
frá því árið 1968. Þá fór ég og
kynnti mér sérstaklega þvotta-
vélaviðgerðir og síðan hef ég tengl
nokkur hundruð þvottavélar og
Vöruflutningamiðstöðin hf.
Borgartúni 21 - Sími 10440
Öskum öllum Suðurnesjabúum
gleðilegra jóla og farsœldar á komandi ári.
Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða.
BÍLSTJÓRAR:
Símar: 92-7071
92-1086
92-3297
2í2£lJ?^,°ssonar
FAXI-295