Faxi - 01.12.1984, Side 17

Keflvísk fjölskylda viö víglínuna
Þórarinn, til hœgri er Andy Watt (skoti) yfirmaður Diselvélaverkstœðisins.
Sólin varpaði geislum sínum á
ísrael og Miðjarðarhafið og
vermdi brúna sól- og sjódýrkend-
ur í mjúkum íjörusandinum.
Það var laugardagur 3. nóv. sl.
í gestamóttökunni á Astoría
hótelinu í Tel-Avív voru um 100
Þjóðverjar að innrita sig. Ferða-
töskur og pinklar voru í stórum
stöflum og töluverður fyrirgangur
í þeim þýsku, sem vantaði her-
bergislykla og hraðari fyrir-
greiðslu, en á sabatsdegi ganga
hlutimir rólega í ísrael. Við sem
komum frá íslandi kipptum okk-
ur ekki upp við þetta hátterni því
það líktist ástandinu sem við fór-
um frá fyrir fáum dögum — fyrir-
mæli um hálfa ferð (eða minna)
átti að sanna þar verðmæti vinn-
unnar. Hjá Gyðingum er kyrrð og
ró sabbatsins þakklæti fyrir góð
afköst liðinnar viku — andleg og
líkamleg endurnæring, upphaf að
nýjum átökum í erfiðri lífsbar-
áttu.
Ég þumlungaði mig gegnum
mannhafið við afgreiðsluborðið
og kom loks út úr röstinni og kom
þá auga á það sem ég leitaði að, en
það var Þórarinn Eyjólfsson og
fjölskylda hans. Við höfðum lagt
drög að því að hittast, ef kostur
væri á. En bæði er nú langt frá
Nahariyya, þar sem hann býr upp
undir landamærum Líbíu, vestur
til Tel-Avív og svo gat li'ka farið
svo, að hann yrði að sinna skyldu-
störfum fyrirvaralítið. En hér var
hann kominn með konu og tvær
dætur. Eftir stutt rabb um helstu
fréttir að heiman og viðhorf til líð-
andi stundar var komið að honum
að tjá sig um sína hagi, sem eru
nánast ævintýri.
Þórarinn nam rafvélavirkjun hjá
föður sínum, Eyjólfi Þórarins-
syni, og stofnuðu þeir að því
loknu Alternator s.f. í Keílavílc.
Hann vann síðan með föður sín-
um við fyrirtækið í 12 ár. Því næst
réðst hann til starfa hjá Samein-
uðu þjóðunum. I lann var sendur
til U.N.I.F.I.L. og hóf starf í Líb-
anon 5/4 1982 og hefur unnið þar
síðan. Þá var mjög heitt í kolun-
um á þeim slóðum og mannskæð
styrjöld og fóru gæslusveitirnar
ekki varhluta af þeim hildarleik.
Hún var t.d. ekki uppörfandi
fyrsta ferð hans upp í aðal fjar-
skiptastöð þeirra í Beirút. Þangað
fór dálítil sveit manna undir
stjórn fransks foringja. Þeir voru
aðvaraðir og vildu snúa við. For-
inginn ákvað hins vegar að halda
áfram en bað menn sína að vera
vel á verði fyrir leyniskyttum og
árásarhópum. Stöðin var í 5 hæða
húsi og þurfti að fara um það hátt
og lágt til viðgerða. Þórarinn var
við annan mann uppi í efstu hæð
er mikil kúlnahríð skall á húsinu.
Þeim tókst að komast niður í
byrgi í kjallara. En foringinn, sem
var á fjórðu hæð hússins, varð
fyrir skoti frá líbanskri leyni-
skyttu og lést samstundis. Því
næst sprengdu Gyðingar allmikið
jarðsprengjubelti og hröktu líb-
anina burtu og komust þá gæslu-
sveitarmennirnir undan. Þórar-
inn taldi þetta sennilega mestu
hættu sem hann hefur komist í
þarna. Smátt og smátt dró úr ofs-
anum og eftir að átökunum lauk
1982 má heita friðsamlegt á þess-
um slóðum þó ekki þurfti að blása
mikið í glæðurnar til að upp úr
sjóði.
Þórarinn stjórnar þarna viðhaldi
og uppsetningu á sjálfvirkum
stjórnbúnaði fyrir dísilrafstöðvar
gæsluliðs Sameinuðu þjóðanna,
en það er nú yfir 5000 manns frá
6 þjóðlöndum. I lver þeirra er um
6 mánuði f herþjónustunni.
Með Þórarni vinna 8 rafvirkjar
víða að úr heiminum ásamt 15 líb-
önskum rafvirkjum og aðstoðar-
mönnum.
Starfssvæði Þórarins er allt
verndarsvæðið og sér hann um
allar rafstöðvar. Þórarinn var í
fyrstu sveit fagmanna sem ráðnir
voru til þessara starfa en fram að
því voru hermenn úr gæslusveit-
unum látnir vinna þessi verk, sáu
um lagnir og viðhald. Ástandið
var því víða bágborið og krafðist
mikillar vinnu við að koma kerf-
inu í viðunandi ástand, enda oft
unnið við erfiðar aðstæður af
hernaðarlegum ástæðum, og
miklar breytingar, sem gera þarf
af ýmsum ástæðum, kalla þá oft
fyrirvaralítið til starfa.
Þegar Þórarinn hafði verið
þarna í 3—4 mánuði og sá að
ástandið fór batnandi kom fjöl-
skylda hans þangað suður — kon-
an og 4 börn þeirra og voru þar í
eitt ár, en voru svo heima í ár
vegna fræðslumála, Eyjólfur,
elsta barn þeirra var í Fjölbrautar-
skóla Suðurnesja, en nú eru þau
öll í Israel.
Drengirnir, Eyjólfur 17 ára og
Davíð 14 ára, stunda nú nám við
amerískan alþjóðaskóla í Herze-
lía, sem er um 120 km frá heimili
þeirra. Þeir fara í skólabílinn kl. 6
á morgnana, ásamt öðrum börn-
um gæsluliðsmanna, og koma
heim kl. 5 síðdegis. Þeim lílear vel
skólavistin, þótt hún sé ströng og
erfið, hún er afar lífleg og heldur
þeim hugföngnum við námið.
Einnig er Þórarinn mjög ánægður
með það að kennararnir hringja
oft heim og ræða námið og náms-
árangur. Telpurnar, Helena 9 ára
og Sylvía 4 ára, eru í barnaskólan-
um í Nahariyya, sem rekinn er af
foreldrum í liði gæsluliðsmanna.
Nahariyya er um 20 km fyrir
sunnan landamæri Líbanon og
ísraels og er nú rólegur bær — í
bili. Þar fengu þau fyrst 160 fnt
íbúð í fjölbýlishúsi, en eru nú í
einbýlishúsi 140 fm, rétt utan við
borgina. Fallegur aldingarður
liggur um húsið og eru þar mörg
ávaxtatré —. Þar vaxa klementín-
ur, mandarínur, sítrónur, hnet-
ur, döðlur og alls konar krydd-
jurtir.
Fjölskyldan unir hag sínum vel
við þessar aðstæður og hyggur
ekki á heimkomu að svo stöddu.
Þórarinn telur afkotuuna mjög
góða - góð laun og ýmis fríðindi
sem starfinu fylgja. Öll kunna þau
vel að meta veðurfarið, sem er
ákaflega notalegt, jafnvel nú á
haustdögum. Þórarinn og kona
hans Jóhanna Viðarsdóttir, bæði
37 ára, eru vel þekktir Keflvíking-
ar. Þau biðja Faxa fyrir bestu
kveðjur til vina og vandamanna,
óska þeim gleðilegra jóla og far-
sældar á komandi árum.
FAXI-273