17. júní - 17.06.1937, Blaðsíða 23

21
almennings, sem aldrei framar getur orðið sljór múgur neins Bessastaða-
valds, hverju nafni sem það nefnist. Ungmennafélögin í landinu voru and-
stæðan við Suðurnesjamanninn í landinu, hinn skynlitla konungsþræl
Bessastaða, sem var kaghýddur langt fram í ætt. Ungmennafélögin í land-
inu, og sú upplýsing almennings, sem skapar lýðræði í menningu og at-
vinnuvegum, þetta tvennt var samnefni. Ungmennafélögin og hið unga
frelsi hins vaknandi íslands voru tvö systkini.
Ungmennafélögin og frelsi hins unga íslands eru tveir óaðskiljanleg-
ir hlutir. Með nýrri kynslóð rennur upp nýtt blómaskeið yfir þessi félög.
Enn sem fyr, eins og fyrir 1918, segja þau því valdi stríð á hendur, sem
er almenningi framandi, sem ekki er vald almennings. Við hvaða þjóð-
erni slíkt vald kennir sig, skiptir ekki máli. Ungmennafélögin létu aldrei
lýðskrumara framandi valds villa sér sýn. Þau munu heldur ekki nú
leggja hlustir við máli þess marðar, sem vill vekja þjóðernisdeilur meðal
íslendinga innanlands, og skipta íslendingum niður í sanna íslendinga og
ósanna íslendinga. Ungmennafélögin eru oddalið sveitanna í áframhald-
andi frelsisbaráttu íslenzkrar alþýðu gegn þeim öflum, sem nú, engu síður
en fyrir 1918, njóta sjálftekinna sérréttinda á kostnað alþýðu í landinu.
Ungmennafélögin munu í samfylkingu við aðra sterka þjóðholla krafta
heimta landið með öllum þess gögnum og gæðum úr höndum arftaka
Bessastaðavaldsins, hverju nafni sem þeir nefnast, og fá þetta vald óskor-
að í hendur alþýðunni. Eins og Ungmennafélögin áttu sinn ómetanlega
þátt í sigrinum 1918, ’þannig mun þeirra nafn verða óaðskiljanlegt frá
stærstu sigrunum í sjálfstæðisbaráttu framtíðarinnar.
Þingvöllum vorið 1937.