Morgunn - 01.12.1970, Síða 21

John B. Rhine:
Sálarorkan og efnið
☆
Sú skoðun, að hin svonefndu PK fyrirbæri stafi frá einhverri
tegund efnisbundinnar orku, hefur vissulega við skynsamleg
i'ök að styðjast. Teningunum í þessum PK eða sálarorkutil-
raunum er kastað á sama hátt og um venjulegt teningskast sé
að ræða. En eitthvert afl verður þess valdandi, að sami flötur
teningsins kemur oftar upp en ef hrein hending hefði ráðið.
Eitthvert óþekkt afl hefur áhrif á fall teningsins. Þyngdaraflið
eða aðdráttarafl jarðar og það afl, sem beitt er, þegar honum
er kastað, lúta hvort um sig eðlisfræðilegum lögmálum. Og
astæða sýnist vera til að ætla, að hver sá kraftur, sem veldur
þvi, að þessi þekktu öfl fái ekki óhindrað að njóta sín, hljóti að
vera efnisleg orka i einhverri mynd. Það er erfitt að hugsa sér,
að sá kraftur geti verið annars uppruna. Eðlilegast er að hall-
ast á þá sveifina, að um sérstaka sálarorku sé ekki að ræða,
enda þótt það komi í ljós við þessar PK tilraunir, að tening-
arnir hagi sér á aðra lund en við hefði mátt búast.
Hins vegar skiptir það afar miklu máli að komast að raun
um það, hvort hér er um sjálfstæða hugarorku að ræða. Ef svo
er í raun og veru, að hugur manns eða sál getur án hjálpar
heilans haft áhrif á það, hvaða flötur tenings kemur upp, þegar
honum er kastað, þá hlýtur sii staðreynd að breyta verulega
hugmyndum okkar um áhrif andans á efnið. Ef í ljós kemur,
að hugur eða sál verkar eigi aðeins á heilann einan og frumur
hans, heldur lika á dautt efnið og hreyfingar þess, þá opnast
nýtt rannsóknarsvið, þar sem reynt verður að komast að hinu
retta um það, hversu víðtækir séu hæfileikar sálarinnar eða
andans, og hver sé staða hennar i ríki náttúrunnar. Tilgangur
h*K tilraunanna verður því sá, að ganga úr skugga um þetta og