Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 59

Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 59
M OIIG U N N 137 ur þó aldrei náð. Það er búið að gera hana að kenning eða játn- ing, sem um er deilt og barizt. Af þessu leiðir, að mennirnir í hringnum hætta að heyra kall hugsjónarinnar, sem þeir enn nefna svo, heldur gerast verjendur hennar gagnvart þeim, sem þeir telja óvini liennar. En til þess verða þeir að snúa sér við i allar áttir frá hugsjóninni. Hún er ekki lengur framundan, lieldur á bak við þá. Þeir snúa bakinu við henni. Og þá verður að sjálfsögðu aðalatriðið að safna liði til þessarar baráttu og efla flokkinn fyrst og fremst að vopnum, völdum og fé. Sagan sýnir, að viða hefur þetta tekizt framar öllum vonum. Skylt og rétt er að viðurkenna það, að í þessu baráttuliði eru og hafa jafnan verið menn, sem ekki hafa misst sjónar á hinni upphaflegu hugsjón. En þeir yfirgefa þó yfirleitt ekki flokkinn cða söfnuðinn, en reyna í lengstu lög að telja sér trú um, að verið sé að vinna fyrir hugsjónina, þrátt fyrir allt. Þeim dylst, að þetta er fyrst og fremst orðin barátta á milli manna og snýst, eins og allar þeirra styrjaldir fyrst og fremst um eigin hags- muni og forréttindi, auð og völd. Fyrir kemur, að einhverjum þessara manna, sem í hjarta sínu finnst, að hinn rétti staður hugsjónarinnar eigi jafnan að vera framundan, en ekki að baki þeirra, sem henni unna, verð- ur það að líta við til þess að gá að hugsjóninni, hversu langt hún nú muni vera að baki vígstöðvanna. Og þá bregður svo undarlega við, að hann kemur þar hvergi auga á hana. Hún er ekki þar. Hún er aldrei á eftir mönnunum. Hún er ævinlega á undan þeim. Ef til vill hefur hann djörfung til að segja félög- um sinum frá þessu, vitandi þó, að fyrir vikið verði honum út- skúfað og hann ofsóttur. Ef til vill þykir honum skynsamlegra og áhættuminna að þegja og láta eins og ckkert sé. Það fer eftir upplagi hans og skapgerð. Ég hef verið að rekja hér að framan í höfuðdráttum fremur dapurlega sögu. Sjálfur kysi ég af heilum hug, að mér hefði orðið það á, að fara hér með rangt mál og að minnsta kosti stórlega ýkt. En því miður fæ ég ekki betur séð en að sagan sé rétt í öllum mcginatriðum, hafi gerzt hvað eftir annað á liðnum öldum og eigi sér viða stað enn þann dag í dag. Og sagan hlýt-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.