Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 5

Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 5
MORGUNN 83 áður en nokkur maður var til og mun halda því áfram um alla framtíð löngu eftir að mannkynið er liðið undir lok. En jafn- framt er hann einnig móðan sjálf, sem sífellt streymir fram. En við getum einnig litið á tímann frá allt annari og tak- markaðri hlið. Hvert land og hver þjóð á sinn sérstaka tíma. Við Islendingar eigum okkar tíma ólíkan tíma annarra þjóða hæði að innihaldi og einkennum. Sá tími er takmarkaður. Hann á sitt upphaf og sennilega einnig sinn endi lika. Hann hófst með byggingu landsins og lilveru okkar sem þjóðar. Og hann hverfur og hættir að vera lengur lil jafnskjólt og ])jóðin glatar sjálfri sér, tungu sinni, sjálfstæði og menningu, og líður undir lok. Hið ytra sérkenni hins íslenzka tíma er það, að hringiða hans á hverju ári markast af óvenjulega björtum, fögrum en stuttum sumrum annars vegar, en löngum og dimmum vetrum hins vegar. Hin innri sérkenni líma okkar eru hins vegar við- brögð þjóðarinnar á hverri tíð og saga hennar á liðnum öldum, sem gefur þeim tima innihald sitt og gildi. Saga okkar verður hvorki réttilega skilin né skýrð nema fullt tillit sé tekið til sér- kenna og einkenna hvers tímabils. Ef við lítum nú fyrst á hin ytri sérkenni hins islenzka tima, sjálfar árstiðirnar, þá er það ljóst, að sumarið hefur verið aðal bjargræðistimi okkar um aldir. Það hefur að visu oft reynzt bæði stopult og stutt, en þó hefur það fært okkur jafnan bæði beint og óbeint þær gjafir, sem við höfum einkum lifað á. Hins vegar hefur margur veturinn reynzt okkur langur og erfiður. Þá hefur reynt á þrekið og seigluna, þá hefur baráttan oft verið hörð og harla vonlítil á stundum. Og raunar er það kraftaverk, að þjóðin skuli hafa lifað af allar þær hörmungar, sem hún hefur orðið að liða af völdum harðinda og hafísa, eld- gosa og drepsótta. 1 þeim eldraunum hlaut hún oftsinnis að finna og reyna ]iann sannleika, sem felsl i orðum skáldsins, að i „vetrarhrið vaxinnar ævi gefst ei skjól nema Guð“. I trúna á það skjól sótti þjóðin um aldir þolgæði, þrek og von 1 rikara mæli en menn nú gera sér grein fyrir. Trúin var henn-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.