Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 15

Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 15
MORGUNN 93 aða heim, hafa í sívaxandi mæli lcitað slíkra raka og fundið ]iau harla mörg og eru enn ósleitilega að þvi að vinna. 1 annan stað hefur síendurtekin reynsla einstaklinganna á öllum öld- um hnigið í þessa sömu att og sannfært milljónir manna um tilvist sálarinnar, líf eftir líkamsdauðann og samband við fram- liðna vini. Þegar hefur verið sarmað á vísindalegan hátt, og svo ræki- lega, að ekki verður dregið í efa af nokkrum sæmilega viti- bornum og menntuðum manni, sem á annað borð vill kynna sér þær rannsóknir, — að hin svonefndu fjarhrif (Telepathy) eiga sér raunverulega stað á milli lifandi manna á þann veg, að hugsanir og áhrif berast frá einum hug til annars, oft um óravegu og án þess að þar sé um skynjun hinna venjulegu skynfæra líkamans að ræða, heldur berast þessi áhrif beint frá einni sál til annarar. Efagjarnir efnishyggjumenn hafa raunar bent á þann rnöguleika, án þess þó að geta fært þar að nokkrar sönnur, að hér geti verið að ræða um eins konar rafbylgjur, sem heila- frumurnar sendi út og heili anhars manns síðan taki á móti, líkt og á sér stað með fjarskiptatækjum eða við útvarpssending- ar. Þetta fær þó ekki staðizt, í fyrsta lagi vegna þess, að allar slikar bylgjur dofna eftir þvi sem fjarlægðin eykst. Fjarhrifin virðast liins vegar jafnsterk og greinileg, hvort sem sendandi er i næsta húsi við viðtakanda hugskeytis eða í annari heims- álfu. Á síðustu árum hafa verið gerðar fjarhrifatilraunir milli manna, sem lokaðii' hafa verið inni í klefum þannig gerðum, að engar rafbylgjur né geislun, sem við þekkjum, gat borizt í gegn um veggi þeirra. Þetta hafði engin áhrif. Fjarhrif áttu sér stað milli þeirra jafnt fyrir því. Fjarhrifatilraunirnar sýna og sanna, að hugur eða sál mannsins getur þegar i þessu lífi starfað utan við líkamann og áhrifin borizt á milli manna um óravegu án þess að fara hinar venjulegu og takmörkuðu leiðir skynfæraskynjananna. Svipað virðist og stundum eiga sér stað í svefni. I svefni er svo að sjá á stundum, að sálin beinlínis yfirgefi likamann um stund og lerðist til fjarlægra staða og skynji það, sem þar fer fram
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.