Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Side 15

Morgunn - 01.12.1970, Side 15
MORGUNN 93 aða heim, hafa í sívaxandi mæli lcitað slíkra raka og fundið ]iau harla mörg og eru enn ósleitilega að þvi að vinna. 1 annan stað hefur síendurtekin reynsla einstaklinganna á öllum öld- um hnigið í þessa sömu att og sannfært milljónir manna um tilvist sálarinnar, líf eftir líkamsdauðann og samband við fram- liðna vini. Þegar hefur verið sarmað á vísindalegan hátt, og svo ræki- lega, að ekki verður dregið í efa af nokkrum sæmilega viti- bornum og menntuðum manni, sem á annað borð vill kynna sér þær rannsóknir, — að hin svonefndu fjarhrif (Telepathy) eiga sér raunverulega stað á milli lifandi manna á þann veg, að hugsanir og áhrif berast frá einum hug til annars, oft um óravegu og án þess að þar sé um skynjun hinna venjulegu skynfæra líkamans að ræða, heldur berast þessi áhrif beint frá einni sál til annarar. Efagjarnir efnishyggjumenn hafa raunar bent á þann rnöguleika, án þess þó að geta fært þar að nokkrar sönnur, að hér geti verið að ræða um eins konar rafbylgjur, sem heila- frumurnar sendi út og heili anhars manns síðan taki á móti, líkt og á sér stað með fjarskiptatækjum eða við útvarpssending- ar. Þetta fær þó ekki staðizt, í fyrsta lagi vegna þess, að allar slikar bylgjur dofna eftir þvi sem fjarlægðin eykst. Fjarhrifin virðast liins vegar jafnsterk og greinileg, hvort sem sendandi er i næsta húsi við viðtakanda hugskeytis eða í annari heims- álfu. Á síðustu árum hafa verið gerðar fjarhrifatilraunir milli manna, sem lokaðii' hafa verið inni í klefum þannig gerðum, að engar rafbylgjur né geislun, sem við þekkjum, gat borizt í gegn um veggi þeirra. Þetta hafði engin áhrif. Fjarhrif áttu sér stað milli þeirra jafnt fyrir því. Fjarhrifatilraunirnar sýna og sanna, að hugur eða sál mannsins getur þegar i þessu lífi starfað utan við líkamann og áhrifin borizt á milli manna um óravegu án þess að fara hinar venjulegu og takmörkuðu leiðir skynfæraskynjananna. Svipað virðist og stundum eiga sér stað í svefni. I svefni er svo að sjá á stundum, að sálin beinlínis yfirgefi likamann um stund og lerðist til fjarlægra staða og skynji það, sem þar fer fram
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.