Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 64

Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 64
142 MORGUNN væðingarinnar höfum við eitrað loft og jörð og sjó. Við sjáum fram á vaxandi eyðilegging dýralífs og gróðurs af þessa völd- um. Við höfum meira að segja reiknað út og fært að þvi óhrekj- anleg rök, að mannfólkið sjálft hljóti að verða að vesalingum, veslast upp og deyja út innan tiltölulega skamms tíma, ef svo verður haldið fram sem horfir. Er það von, að æskan sé ánægð með þessa veröld, sem hún á að erfa? Og getum við ætlazt til þess, að hún sjái skynsamleg ráð til úrbóta, úr því að við sjáum þau ekki heldur? Getum við ætlazt til þess af henni? Getum við gert þær kröfur til hennar? „Ef æskan vill rétta þér örfandi hönd, þá ertu á framtíðar vegi“. Þessum orðum skáldsins ættum við aldrei að gleyma, allra sízt nú. Sú staðreynd blasir við í æ ríkara mæli, að æskan vill ekki lengur rétta okkur örvandi hönd. Stafar þetta aðeins af spillingu hennar, léttúð og vanþakklæti? Eða á það rót að rekja til þess, að augu hennar eru að opnast fyrir því, að við séum ekki á framtíðarveginum lengur? Er það þess vegna, að hún snýr við okkur bakinu? Er það þess vegna, að hún er ráð- villt, óánægð, leið á lífinu að meira og minna leyti og reyn- ir að gera uppreisn gegn því, oft á öfgafullan hátt, að því er okkur finnst, og án þess að koma auga á leiðir að bjartari og betri framtið? Eg held, að hverjum heilvita manni á hvaða aldri sem hann er, hljóti að verða það ljóst, ef hann ekki lælur hávaðann og gargið æra frá sér alla rólega og skynsamlega hugsun, að fram- tíðarhorfurnar á þessari jörð nú eru allt annað en glæsilegar hvert sem litið er. Jafn auðsætt er hitt, að það er ekki sú æska, sem nú er að vaxa úr grasi, sem ber ábyrgðina ó þvi, hvernig komið er. Það eru eldri kynslóðir lífs og liðnar, sem það gera. Þær hafa skapað það ástand, sem nú ógnar framtíð alls mann- kynsins. Þær hafa brugðizt því hlutverki vitandi og óafvitandi, að nota vit sitt og tækni og þau ógnaröfl, sem þær hafa fengið ráð yfir, til þess að skapa framfarir til sannrar lifshamingju, heldur miklu fremur til ófarnaðar og háska.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.