Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Side 60

Morgunn - 01.12.1970, Side 60
138 MORGUNN ur að enda þannig, þegar menn í stað þess að hafa hugsjónirn- ar að leiðarljósi og sœkja einhuga fram í áttina til þeirra, reyna að slá hring um þær, gera þær að bitbeinum til þess að deila um og rífast og telja sig að lokum vera að berjast fyrir þeim með því að snúa bökunum að þeim i sókn og vörn. En þetta láta hugsjónirnar ekki bjóða sér til lengdar. Eðli sínu sam- kvæmt gera þær til okkar þá ófrávíkjanlegu kröfu, að vera frjálsar og í fararbroddi. Þær láta ekki troða sér i poka né láta mennina toga sig í bandi á eftir sér eins og sleða, né heldur bera sig á bakinu. Á þessari öld gróðahyggjunnar, tækninnar og vélvæðingar- innar hcfur skapazt nýtt viðhorf manna lil hugsjónanna. Frá upphafi vega hefur mönnum verið ljóst, að i þeim býr undur- samlegt afl og kraftur. Þær hafa aðdráttarafl, sem orkar á mennina, líkt og sólin orkar á þessa jörð. 1 þeim býr meiri kraftur en i hæstu og vatnsmestu fossum. Og hvað er þá eðli- legra en að framtakssamir menn, þyrstir í fé, frama og völd, komi auga á þetta? Er ekki hægt að notfæra sér þetta afl? Er ekki unnt að virkja hugsjónirnar og láta þær vinna fyrir sig? Þetta hefur verið fromkvæmt. Og það hefur borið tilætlaðan árangur. Stundum hafa verið stofnuð hlutafélög um þessar virkjanir hugsjónanna. Stundum nær þar einn maður öllum yfirtökum. Sá lætur gjarnan nefna sig leiðtoga eða „fúhrer“ þjóðar sinnar til þess að varpa með því fölskum Ijóma á þá hugsjón, sem hann hefur afskræmt og fjötrað við valdasjónar- mið sin og hagsmuni. Um þessar stórvirkjanir hugsjónanna til þess að ná valdi yfir heilum þjóðum og æsa þær til óhæfuverka undir meira og minna fölsku vfirvarpi, skal hér ekki rætt frekar. Þær eru kunnari en frá þurfi að segja. Og raunar má i hverju þjóðfélagi sjá ýmsar smærri virkjanir af þessu tagi, og á ólikum sviðum. Þá er venjulega ekki virkjaður nema lítill hluti hugsjónarinn- ar. Þar cr hvorki notuð öll fallhæðin né heldur vatnsmagnið, svo haldið sé áfram að nota líkinguna um fossinn og hugsjón- ina, enda þótt ófullkomin sé. Meðalmaðurinn er oft býsna lag- inn við að telja mönnum trú um, að hann sé boðberi hárra hug-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.