Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Side 5

Morgunn - 01.12.1970, Side 5
MORGUNN 83 áður en nokkur maður var til og mun halda því áfram um alla framtíð löngu eftir að mannkynið er liðið undir lok. En jafn- framt er hann einnig móðan sjálf, sem sífellt streymir fram. En við getum einnig litið á tímann frá allt annari og tak- markaðri hlið. Hvert land og hver þjóð á sinn sérstaka tíma. Við Islendingar eigum okkar tíma ólíkan tíma annarra þjóða hæði að innihaldi og einkennum. Sá tími er takmarkaður. Hann á sitt upphaf og sennilega einnig sinn endi lika. Hann hófst með byggingu landsins og lilveru okkar sem þjóðar. Og hann hverfur og hættir að vera lengur lil jafnskjólt og ])jóðin glatar sjálfri sér, tungu sinni, sjálfstæði og menningu, og líður undir lok. Hið ytra sérkenni hins íslenzka tíma er það, að hringiða hans á hverju ári markast af óvenjulega björtum, fögrum en stuttum sumrum annars vegar, en löngum og dimmum vetrum hins vegar. Hin innri sérkenni líma okkar eru hins vegar við- brögð þjóðarinnar á hverri tíð og saga hennar á liðnum öldum, sem gefur þeim tima innihald sitt og gildi. Saga okkar verður hvorki réttilega skilin né skýrð nema fullt tillit sé tekið til sér- kenna og einkenna hvers tímabils. Ef við lítum nú fyrst á hin ytri sérkenni hins islenzka tima, sjálfar árstiðirnar, þá er það ljóst, að sumarið hefur verið aðal bjargræðistimi okkar um aldir. Það hefur að visu oft reynzt bæði stopult og stutt, en þó hefur það fært okkur jafnan bæði beint og óbeint þær gjafir, sem við höfum einkum lifað á. Hins vegar hefur margur veturinn reynzt okkur langur og erfiður. Þá hefur reynt á þrekið og seigluna, þá hefur baráttan oft verið hörð og harla vonlítil á stundum. Og raunar er það kraftaverk, að þjóðin skuli hafa lifað af allar þær hörmungar, sem hún hefur orðið að liða af völdum harðinda og hafísa, eld- gosa og drepsótta. 1 þeim eldraunum hlaut hún oftsinnis að finna og reyna ]iann sannleika, sem felsl i orðum skáldsins, að i „vetrarhrið vaxinnar ævi gefst ei skjól nema Guð“. I trúna á það skjól sótti þjóðin um aldir þolgæði, þrek og von 1 rikara mæli en menn nú gera sér grein fyrir. Trúin var henn-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.