Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Side 66

Morgunn - 01.12.1970, Side 66
144 MORGUNN ekki allar þessar framfarir okkar aukna hamingju og farsæld? er ekki í vafa um það, að höfuðástæðan er sú, að við höf- um misst sjónar af hinum miklu hugsjónum, eða það sem verra er, að við höfum reynt að draga þær niður lil okkar og ná sjálfir valdi yfir þeim, einstökum þjóðum, hópum eða flokkum til framdráttar og valda. Yið höfum reynt að virkja þær líkt og náttúruöflin einstaklingum til fjár, frama og valda. Við höfum vanraíkt það, að láta hugsjónir lýsa okkur og verða sameigin- legt markmið til að keppa að og sameinast um. Þess vegna hefur þetta, sem við köllum framfarir og framvindu, orðið að vitahring, sem fjötrar okkur við innbyrðisbaráttu og keppni um stundarhag. Og þess vegna höfum við ekki annað að bjóða æskunni en aukin lífsþægindi á ylra borðinu, en þó aðeins til handa fáum útvöldum. Aðra höfum við ofurselt sulti og hörm- ungum. Þetta sættir æskan sig ekki við. Hvað á hún að gera við alla þessa tækni og vélar, sem hvorki við né hún kunnum að nota til hamingju og varanlegra heilla? Iívað á hún að gera með það samfélag, sem er fullt af eigingirni og rangsleitni? Hún er meira og minna áttavillt, rugluð og hundleið á þessu öllu sam- an. Gefðu okkur eitthvað, sem unnt er að þrá og lifa fyrir, eitt- hvert markmið til þess að stefna að út úr öllu þessu öngþveiti. Gefðu okkur trú á lífið, trú á eitthvað sem hefur æðra gildi og gefur víðari útsýn en aðeins yfir stundarhag. Þetta er krafa hennar til okkar. Hverju getum við svarað? Er ekki lengur himinn yfir jörðinni? Eru ekki lengur fjöll, sem gnæfa yfir flatneskjuna? Eru ekki lengur til hugsjónir, sem heilla og draga til sin hjörtu mannanna og hvetja til sam- eiginlegrar framsóknar og dáða? Er nokkur von um hamingju því mannkyni, sem ekkert viðurkennir og metur nema hlinda orku efnisins og tröllsleg afköst vélarinnar? Er nokkur björg- un önnur til frá algjöru hruni og eyðing en sú, að líta upp, „hefja augu sín til fjallanna“ eins og hebrezka skáldið sagði endur fyrir löngu? Ef við á annað horð viljum hjarga sjálfum okkur frá voðan-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.