Morgunn - 01.12.1970, Blaðsíða 77

MORGUNN
155
Hafsteinn Björnsson, f. 30. okt. 1914.
Auk stuttra en fróðlegra ritgerða um þessa merku miðla er
þarna að finna frásagnir, sem margir kunnir menn, bæði karl-
ar og konur, hafa ritað um það, sem þeir hafa heyrt og séð og
reynt á fundum hjá þessum miðlum, og auk þess segir frú Elin-
horg sjálf frá merkri reynsl'u, sem hún hefur orðið fyrir i sam-
bandi við dulhæfileika allra þessara miðla. Margar þessara
frásagna bera ljósan vott, ekki aðeins skyggnigáfu á háu stigi
og dulrænni vitneskju varðandi hæði fortíð og framtíð, heldur
eru þær einnig svo veigamiklar sannanir um sambandið við þá,
sem héðan eru farnir á undan okkur, að ekki verða vefengdar
með skynsamlegum rökum.
Ég vil sérstaklega mega þakka frú Elinborgu fyrir þessa bók,
sem ég veit, að mörgum verður kærkomin, þakka henni áhuga
hennar og elju i þágu þessa málefnis, og loks að þakka henni fyr-
ir það, að hún hefur góðfúslega leyft mér að birta tvær stuttar
frásagnir úr bókinni. önnur þeirra sýnir skyggnigáfu í vöku,
sem frú Elinborg segir frá og var sjálf vitni að. Hin er frásaga
af einkennilegu fyrirbæri á miðilsfundi, sem núverandi forseti
S.R.F.l. Ulfur Ragnarsson, sat og vottar að rétt sé frá skýrt.
Frásögn frú Elinborgar er þannig:
Hafsteinn Björnsson miðill kemur stundum til mín, jiegar
hann er á göngu um bæinn. Ég spyr hann stundum að því,
hvað hann sjái, en græði lítið á því. Hann er afar fátalaður um
sýnir sínar og þau fyrirbæri, sem gerast hjá honum svo að
segja daglega. Að visu veit hann ekkert hvað gerist er hann
fellur í dásvefn. En margt mun bera fyrir hans skyggnu augu
í vöku, og borið hefur það við, að hann hefur frætt mig.
Árið sem Hjálmar bróðir minn andaðist, sat Hafsteinn einn
dag í eldhúsinu hjá mér, og vorum við að gæða okkur á kaffi.
Allt í einu lítur Hafsteinn á mig og segir:
„Er hann dáinn hann Hjálmar bróðir þinn?“
„Ekki svo ég viti“, segi ég. „Af hverju spyrðu um það?“
„Hann stendur fyrir aftan stólinn þinn“, svarar Hafsteinn.
Sama daginn var hringt til mín og hafði Hjálmar andazt kl.
5 siðdegis daginn áður, og orðið brátt um hann. Þann sama dag